Η πρόταση του ΕΑΜ. Β΄

…Μια πρόταση, την οποία δεν θα ήθελαν να δουν να εφαρμόζεται – ούτε στους εφιάλτες τους – οι δωσίλογοι και τα ξένα αφεντικά τους.

…Μια πρόταση, η οποία επαναφέρει την αρχαία ελληνική “ρύθμιση” της πραγματικής ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και στέλνει στα “σκουπίδια” της ιστορίας τη “ρύθμιση” της αγγλοσαξονικής Democracy.

…Μια πρόταση, η οποία μπορεί να απειλήσει την Νέα Τάξη Πραγμάτων.

…Μια πρόταση, η οποία μπορεί να γίνει ένας κοινός “άξονας” συνεννόησης μεταξύ των λαών του ευρωπαϊκού Νότου.

Οι συνταγματικές αλλαγές δεν γίνονται άνευ λόγου και σκοπού, απλά για να “συμβολίσουν” ή να “σηματοδοτήσουν” κάποιου είδους εξέλιξη. Το Σύνταγμα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, για να χρησιμοποιούνται οι αλλαγές του για συμβολικούς ή “εκπαιδευτικούς” λόγους …Το Σύνταγμα είναι το “λειτουργικό” της Δημοκρατίας και ο απόλυτος “εγγυητής” της ασφάλειας του λαού και του κράτους. Ο Συνταγματικός Νόμος μέσα από τις διατάξεις του εκφράζει την ταυτότητα, τον πολιτισμό και την ευαισθησία ενός λαού. Εκφράζει όμως και την ευφυΐα του, καθώς αποτελεί το βασικό αμυντικό μέσο για την ασφάλεια της Δημοκρατίας και του πολιτισμού του. Ως εκ τούτου, οι αλλαγές σ’ αυτό είναι πολύ σημαντική υπόθεση και γίνονται μόνον όταν αποκαλύπτεται πρόβλημα στη λειτουργία της Δημοκρατίας …Γίνονται, για να απαλειφθεί ο κίνδυνος του φασισμού. Απώτατος στόχος των όποιων αλλαγών επιχειρούνται είναι πάντα ο τέλειος νόμος, ο οποίος θα είναι παντοτινός και δεν θα επιδέχεται καμία αλλαγή μέσα στους αιώνες.

Μακάρι να είχαμε τον τέλειο συνταγματικό νόμο, ώστε να μην είχαμε ποτέ την ανάγκη να προτείνουμε αλλαγές. Όμως, από τη στιγμή που δεν έχουμε τέτοιον νόμο και ταυτόχρονα ο φασισμός μας απειλεί σήμερα περισσότερο από ποτέ, είμαστε υποχρεωμένοι να “θωρακίσουμε” το Σύνταγμα. Η αδυναμία του Συνταγματικού Νόμου μάς οδήγησε στο Μνημόνιο, εφόσον δεν μπόρεσε να σταματήσει τους προδότες. Η αδυναμία του Συνταγματικού Νόμου επέτρεψε σε επίορκους δικαστικούς να μην σταματήσουν τους προδότες πολιτικούς. Η αδυναμία του Συνταγματικού Νόμου επέτρεψε στους διεφθαρμένους πολιτικούς και κρατικούς παράγοντες να “ξεκοκαλίζουν” τη “λεία” τους, εξασφαλίζοντας την ασυλία τους μέσω “παραγραφών” των αδικημάτων τους. Αν η χώρα διέθετε καλό Συνταγματικό Νόμο, σήμερα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.

Αν είχαμε καλό Συνταγματικό Νόμο, σήμερα οι προδότες θα ήταν στην καλύτερη περίπτωση στη φυλακή και η χώρα δεν θα τελούσε υπό την κηδεμονία τής Τρόικας. Οι διεθνείς τοκογλύφοι όχι μόνον δεν θα είχαν επωφεληθεί από τις παρανομίες τους, αλλά θα είχαν υποστεί τεράστιες ζημιές από τη νόμιμη αντίδραση του ελληνικού κράτους. Θα είχαν μπει σε περιπέτειες για τις απάτες που είχαν δοκιμάσει εις βάρος ενός ελεύθερου κράτους, το οποίο φόρτωναν ερήμην του λαού του με χρέη. Θα είχε αναλάβει η Δικαιοσύνη να βρει τους υπεύθυνους της υπερχρέωσης της χώρας και θα τους είχε συνδέσει εύκολα με τους διεθνείς τοκογλύφους. Οι τοκογλύφοι όχι μόνον δεν θα μας κουνούσαν το “δάκτυλο”, αλλά τώρα θα ήταν υπόλογοι στα διεθνή δικαστήρια για απρόκλητη επίθεση και συνωμοσία εις βάρος του ελληνικού κράτους και του ελληνικού λαού.

Αυτή η τεράστια απάτη, την οποία δεν μπορέσαμε να αποτρέψουμε, είχε για τον λαό μας απώλειες πολέμου. Καταστράφηκε η οικονομία και η καταστροφή αυτή έπληξε το σύνολο σχεδόν του λαού. Οι οικονομίες των νοικοκυριών κατέρρευσαν και το κράτος καθημερινά λεηλατείται από τους “επενδυτές”, οι οποίοι είναι οι ίδιοι που μας κατέστρεψαν. Τέσσερις χιλιάδες Έλληνες αυτοκτόνησαν εξαιτίας της κρίσης, την οποία προκάλεσαν τεχνητά οι τοκογλύφοι. Τέσσερις χιλιάδες συνάνθρωποί μας θα ήταν σήμερα κοντά μας και δεν θα μιλούσαμε για ανθρωπιστική κρίση στην αυγή της τρίτης χιλιετίας. Τέσσερις χιλιάδες νεκροί ζητούν δικαίωση και αυτή δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Τέσσερις χιλιάδες νεκροί, οι οποίοι προέκυψαν από τις συνωμοσίες των διεθνών τοκογλύφων και των τοπικών χαφιέδων τους και οι οποίοι είναι αρκετοί για να κατηγορηθούν κάποιοι για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Όλα αυτά όμως δεν έγιναν ποτέ, γιατί απλούστατα ο λαός δεν μπορεί να αντιδράσει …Δεν μπορεί να ξεφύγει από τους “μονόδρομους” και τα “αδιέξοδα” στα οποία τον έχουν καθηλώσει οι δωσίλογοι …Δεν μπορεί να αντιδράσει, γιατί ο υπάρχων Συνταγματικός Νόμος είναι ένας παντελώς ανεπαρκής νόμος, ο οποίος επιτρέπει στον κάθε Βενιζέλο να τον καταλύει κατά το δοκούν. Ο φασισμός σήμερα είναι ορατός στην Ελλάδα και αυτό είναι κάτι παραπάνω από ορατό. Γιατί ειδικά σήμερα; …Γιατί, αν μέχρι τώρα οι φασίστες κρύβονταν πίσω από μια δήθεν “δημοφιλία” των “εθναρχών”, σήμερα δεν έχουν αυτό το πρόσχημα.

Κάποτε, δηλαδή, ο “καρκίνος” της Δημοκρατίας μας, είτε λεγόταν Καραμανλήδες είτε Παπανδρέου είτε Μητσοτάκηδες, αντιμετωπίζονταν ως αναγκαίο κακό, γιατί απλούστατα τους “επέβαλε” ο “κυρίαρχος” λαός στο πολιτικό προσκήνιο. Ακόμα κι όταν δεν τους έφτανε η “συμπάθεια” των οπαδών τους, τους “περίσσευε” δύναμη από την αντιπάθεια αυτών που τους μισούσαν. Με τον τρόπο αυτόν συντηρούνταν ο φασισμός στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης. Όμως, ακόμα κι αυτό σήμερα “χάθηκε”. Με τις μνημονιακές τους πολιτικές έχασαν και τα πλέον φανατικά κομματόσκυλα. Παρ’ όλα αυτά, όμως, τίποτε δεν αλλάζει και παραμένουν πανίσχυροι στις θέσεις τους.

Τώρα φαίνεται πλέον η αδυναμία του Συνταγματικού Νόμου να προστατεύσει τον πολίτη. Τώρα φαίνεται πως δεν είναι η κουτοπονηριά των κομματικοποιημένων οπαδών εκείνη, η οποία ήταν το πραγματικό πρόβλημα της “άρρωστης” Μεταπολίτευσης. Η κουτοπονηριά, η οποία όντως υπήρχε, ήταν απλά ένα “κάλυμμα” ενός πονηρού φασιστικού σχεδιασμού. Αποδεικνύεται πλέον πως …και να θέλουμε, δεν μπορούμε να τους “ξεφορτωθούμε” όσο εύκολα νομίζαμε, ή τουλάχιστον όσο εύκολα μας “υπόσχεται” ο Συνταγματικός Νόμος ότι μπορούμε να το κάνουμε μέσω των εκλογών. Τα λεγόμενα “τζάκια” εξακολουθούν να κυριαρχούν σε ένα σύστημα στο οποίο θεωρητικά “κυρίαρχος” είναι ο λαός. Άνθρωποι “βασιλεύουν”, χωρίς να επηρεάζονται από κανένα Σύνταγμα και κανέναν νόμο. Πρόσωπα μισητά πλέον όπως, ο Κώστας Καραμανλής, ο Γιώργος Παπανδρέου ή η Ντόρα Μητσοτάκη εξακολουθούν να ελέγχουν το πολιτικό σκηνικό και να “πληρώνονται” από το κράτος γι′ αυτήν τους την αθλιότητα.

Ακόμα ηχεί στα αυτιά μας η “υπόσχεση-απειλή” της Ντόρας ότι, σε περίπτωση που ο κόσμος δεν θα ψήφιζε το κόμμα της, θα αποχωρούσε από την πολιτική …Αποχώρησε; …Όχι βέβαια. Ο κόσμος την έδιωξε πομπωδώς από την “πόρτα” της Βουλής και αυτή ξαναμπήκε μέσα από το “παράθυρο”. Το ίδιο συμβαίνει και με τον καταστροφέα Καραμανλή, ο οποίος μας οδήγησε στο Μνημόνιο και τώρα τον “ανασύρουν” σαν “καθαρή” δύναμη, που αποτελεί “εγγύηση” για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Παραμένει ατιμώρητος για τα εγκλήματά του και απολαμβάνει των προνομίων του Βουλευτή. Το ίδιο συμβαίνει και με τον μισητό εκλεκτό τής Goldman Sachs Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος ξεπούλησε τη χώρα, για να θησαυρίσουν οι τοκογλύφοι χορηγοί της οικογένειάς του. Ως “ξεπλυμένος” σε κάποια μυστηριώδη κολυμπήθρα του Σιλωάμ, “επέστρεψε”, για να διεκδικήσει ξανά το κόμμα “του” και να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική ζωή του τόπου.

Το “είδος” των “τζακιών” ξέρει να προστατεύει τα μέλη του και δεν τα αφήνει να χαθούν. Ο Παπανδρέου έσωσε τον Καραμανλή, ο οποίος είχε προηγουμένως σώσει τον Σαμαρά, ο οποίος με τη σειρά του έσωσε τον Παπανδρέου και βέβαια τη Ντόρα. Ο ένας προστατεύει τον άλλο και δεν τον αφήνει να χαθεί. “Εχθροί” για τα μάτια του κόσμου, ο οποίος αρέσκεται να βλέπει “ντέρμπι” και φίλοι σε όλες τις “υπόγειες” διασυνδέσεις. Με αυτόν τον τρόπο ποτέ και κανείς τους δεν μένει απροστάτευτος. Πάντα – έστω και την τελευταία στιγμή – καταφέρνουν και σώζονται, “τρυπώνοντας” μέσα στη Βουλή τής ασυλίας και της ασυδοσίας, μετατρέποντάς την στο μεγαλύτερο “πλυντήριο” φασιστών και προδοτών. Δεν χάνουν ποτέ μισθούς, δικαιώματα και βεβαίως ασυλία. Δεν έχουν ζήσει ούτε μία στιγμή της ζωής τους χωρίς την οικονομική και νομική κάλυψη και προστασία του “ιδιόκτητου” κράτους τους.

Στη χώρα, η οποία “εφηύρε” τη Δημοκρατία, αυτοί καταφέρνουν και είναι πιο “ίσοι” απ’ ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί και ο πιο φασίστας. Πώς όμως τα καταφέρνουν; …Εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του Συνταγματικού Νόμου …Του Νόμου εκείνου, που, με βάση τον σχεδιασμό του πολιτεύματος, θα έπρεπε να εμποδίζει την εκδήλωση τέτοιων φαινομένων και όπως βλέπουμε δεν μπορεί να το κάνει …Του Νόμου εκείνου, που τους επιτρέπει να δημιουργούν συνενόχους και να αλληλοπροστατεύονται, “αλώνοντας” τα θεσμικά όργανα της Ελληνικής Πολιτείας. Πώς να μην κυριαρχούν οι προδότες, όταν εξασφαλίζουν συνενόχους, οι οποίοι ψηφίζουν υπέρ ασυλιών και παραγραφών; Και μόνον να σκεφτεί κάποιος ότι ένα μεγάλο ποσοστό τον βουλευτών –οι οποίοι μας κυβερνάνε κι αποφασίζουν για το μέλλον μας – βρίσκεται σήμερα στη Βουλή και όχι στη Φυλακή, εξαιτίας όχι της αθωότητας του αλλά εξαιτίας της παραγραφής των εγκλημάτων τους, αντιλαμβάνεται το επείγον της ανάγκης της αναθεώρησης.

Είναι δηλαδή βέβαιο ότι κάποιοι γνωρίζουν εκ των έσω τις αδυναμίες τού Συνταγματικού Νόμου και παίζουν με τη Δημοκρατία μας. Δεν είναι τυχαίο που τα γνωστά ΜΜΕ “παίζουν” όχι μόνον με τα “μονοπώλια” της εξουσίας, αλλά και με τις “εναλλακτικές” λύσεις. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα “Ποτάμια” και “Δράσεις” με πολιτικά “λύματα” όλων των ειδών και αποχρώσεων μας απείλησαν ότι θα “κατακλύσουν” την πολιτική σκηνή. Μετά από τα γνωστά φασιστικά “δεκανίκια” τύπου ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής, τα οποία τοποθέτησαν στη Βουλή, προκειμένου να φαίνεται ο φασισμός τους σαν δημοκρατικό “τόξο”, παίζουν τώρα με όρους “τηλεπαιχνιδιού”, προκειμένου να παρασύρουν τον κόσμο. Κανένας δεν εξυπηρέτησε περισσότερο τους φασίστες τής οικογενειοκρατίας από τους “τσαμπουκάδες” χρυσαυγίτες. Αυτός ήταν ο ρόλος τους …και τον έπαιξαν πολύ καλά …Τόσο καλά, που επέτρεψαν στους Σαμαροβενιζέλους να εμφανίζονται σαν υπερασπιστές της Δημοκρατίας.

Όλα αυτά γίνονται, γιατί απλούστατα ο Συνταγματικός Νόμος δεν μπορεί να αποτρέψει το “βραχυκύκλωμα” τού συστήματος. Δεν υπάρχουν εκείνες οι συνθήκες, οι οποίες να επιτρέπουν στα ζωτικά “όργανα” τού δημοκρατικού μας συστήματος να λειτουργήσουν. Δεν επιτρέπει στις εξουσίες να παραμένουν μονίμως διαχωρισμένες και απόλυτα διακριτές μεταξύ τους …Ένα τεράστιο “καρκίνωμα”, το οποίο οφείλεται στον κομματισμό, ο οποίος “ενώνει” τα πάντα σαν ρευστή κι ανεξέλεγκτη “χλαπάτσα” και τα μετατρέπει σε μια θεσμική “σούπα”, η οποία γίνεται εύκολη λεία των φασιστών που παριστάνουν τους “Εθνοπατέρες”.

Η ανάγκη …το πρόβλημα …και η λύση.

Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι δεν είναι και τόσο εύκολα τα πράγματα όταν πρέπει να ρυθμιστούν και να περιοριστούν τόσο μεγάλα συμφέροντα. Για να προτείνεις αλλαγές στο Σύνταγμα, θα πρέπει κατά πρώτον να κατανοείς τα προβλήματα που απαιτούν λύσεις και άρα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Δεν μπορείς να προτείνεις λύσεις σε προβλήματα τα οποία είτε δεν κατανοείς είτε δεν υπάρχουν. Τα πάντα, δηλαδή, πρέπει να μπουν στη λογική της επίλυσης ενός προβλήματος. Πρέπει να βρεις την “ανάγκη” που εξυπηρετεί ένας Συνταγματικός Νόμος και να εντοπίσεις το πρόβλημα εκείνο, το οποίο κάνει αναγκαστική την αλλαγή τού εκ των δεδομένων ανεπαρκούς σημερινού νόμου.

Η ανάγκη, την οποία καλείται να καλύψει ο Συνταγματικός Νόμος, είναι μία και μοναδική …Να προστατεύσει τα συμφέροντα του λαού …Να προστατεύσει την ανεξαρτησία του κράτους του …Να προστατεύσει τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των μελών του …Να προτείνει τους κανόνες εκείνους, οι οποίοι θα δώσουν την ιδανική κοινωνική λειτουργία, ώστε να παραχθεί το βέλτιστο αποτέλεσμα. Η Ανάγκη, δηλαδή, που καλείται να καλύψει ο Συνταγματικός Νόμος, είναι αυτή που περιγράφει το ίδιο στις βασικές του διακηρύξεις. Το σύνολο δηλαδή των Διατάξεων του Συνταγματικού Νόμου έχουν ως στόχο να υποστηρίξουν τις βασικές του διακηρύξεις. Ό,τι περιγράφεται μέσα σε αυτόν ως “κανόνας”, έχει ως στόχο να μπορεί να παραχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα και το οποίο είναι αυτό που “αναγγέλλεται” στις βασικές του διατάξεις.

Το πρόβλημα.

Από τη στιγμή λοιπόν που έχουμε μια φλέγουσα ανάγκη, η οποία, όπως καθημερινά διαπιστώνουμε, δεν ικανοποιείται, είναι δεδομένο ότι υπάρχει ανάλογο πρόβλημα και άρα επίσης φλέγον. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος πολιτικός επιστήμονας, για να καταλάβει ότι το Σύνταγμα της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και των ατομικών δικαιωμάτων δεν λειτουργεί. Πρέπει να είσαι πολύ βλάκας, για να νομίζεις ότι λειτουργεί. Με έναν Ράιχεμπαχ, ο οποίος λειτουργεί ως προϊστάμενος της ελληνικής Κυβέρνησης, θα πρέπει να είναι κάποιος ηλίθιος, αν νομίζει ότι το ελληνικό κράτος είναι ανεξάρτητο. Με τον Χριστοφοράκο να περιφέρεται ελεύθερος στη Γερμανία και τη μισή Βουλή να τα έχει “πάρει” απ’ αυτόν και να κυκλοφορεί ελεύθερη εξαιτίας των ασυλιών και των παραγραφών, τη στιγμή που φυλακίζονται Έλληνες για ασήμαντα χρέη, θα πρέπει να είναι κάποιος ηλίθιος, για να πιστεύει ότι υπάρχει ισονομία και ισοπολιτεία.

Όταν δηλαδή τα “Θεμελιώδη”, τα οποία υποτίθεται ότι προστατεύει το Σύνταγμα, δεν εξασφαλίζονται και άρα όταν δεν καλύπτεται η βασική ανάγκη που το κάνει απαραίτητο, σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα …Πρόβλημα μεγάλο, το οποίο απειλεί την ίδια την ύπαρξη του λαού. Απλά πράγματα …Όταν έχεις μια “κλειδαριά”, που, είτε την κλειδώνεις είτε δεν την κλειδώνεις, η “πόρτα” παραμένει μόνιμα ανοικτή, υπάρχει πρόβλημα. Όταν αυτή η “πόρτα” δεν είναι μια απλή “πόρτα”, αλλά η συνταγματική “κερκόπορτα” της Δημοκρατίας, το πρόβλημα γίνεται ζήτημα επιβίωσης. Το πρόβλημα αυτό, όπως αντιλαμβανόμαστε, έχει να κάνει με την ταυτότητα αυτού, ο οποίος πραγματικά διαχειρίζεται την εξουσία μέσα σε ένα σύστημα και όχι με αυτόν που τυπικά αναγράφεται μέσα στο Σύνταγμα ως “υπεύθυνος” ή “κυρίαρχος”.

Αυτό είναι ένα πρόβλημα μεγάλο και δεν αφορά μόνον την Ελλάδα. Είναι ένα πρόβλημα παγκόσμιο και αφορά όλα τα συστήματα, που παριστάνουν τα δημοκρατικά, ενώ δεν είναι τέτοια. Μέχρι και ο Ερντογάν των μεντρεσέδων νομίζει πως είναι δημοκράτης, εφόσον γι′ αυτόν αρκεί μια πλειοψηφία, για να αποδείξει τη δημοκρατική λειτουργία. Αυτό είναι λάθος. Το μυστικό της Δημοκρατίας δεν είναι η πλειοψηφία. Ακόμα και οι αγέλες των ζώων “αποφασίζουν” με τη λογική της πλειοψηφίας. Το γεγονός ότι “σέρνονται” πίσω από τις πλειοψηφίες, δεν τις καθιστά δημοκρατικές και ούτε τις κάνει “όμοιες” με το τεράστιο αρχαιοελληνικό πολιτικό επίτευγμα. Ακόμα και ο Ταμερλάνος κατόρθωνε και έκανε αυτά τα οποία έκανε, γιατί απλούστατα τον ακολουθούσε μια “πλειοψηφία”. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως ήταν και δημοκράτης.

Αυτό, δηλαδή, το οποίο βλέπουμε να “πουλάνε” οι φασίστες ως Democracy, δεν είναι Δημοκρατία. Αυτό, το οποίο βλέπουμε, είναι φασισμός με ένα όμορφο δημοκρατικό “περίβλημα” και ένα διάσημο “ψευδώνυμο”. Αυτό είναι ένα πρόβλημα, το οποίο κάποτε οι άνθρωποι πρέπει να λύσουν. για να μην πέφτουν θύματα των φασιστών …Είναι ένα πρόβλημα, το οποίο ξεκίνησε από την ανάγκη των φασιστών της αγγλοσαξονικής βασιλικής εξουσίας να δώσουν ένα άχρηστο “κόκαλο” δημοκρατικής υφής στο πόπολο που τους απειλούσε. Αυτό είναι που κατάφεραν στην Αγγλία με την περίφημη Democracy. Έχοντας οι πονηροί Άγγλοι απέναντί τους έναν αγράμματο και καταπιεσμένο λαό, έκαναν την “πατέντα” των αιώνων:

…Έπαιξαν με τον σχεδιασμό της Δημοκρατίας και παρέδωσαν στον κόσμο μια “βραχυκυκλωμένη” βαρβαρότητα. Παρέδωσαν στους λαούς ένα “όπλο” χωρίς σκανδάλη και χωρίς σφαίρες και τους έκαναν να αισθάνονται ως “οπλοφόροι”, οι οποίοι διατηρούσαν ακόμα και το Παλάτι υπό την “ομηρία” τους. Έδωσαν μια “παράσταση” για ηλίθιους και δυστυχώς για τους λαούς ήταν άκρως πετυχημένη …και με άπειρες επαναλήψεις. Αυτό ακριβώς είναι η Democracy σε σχέση με τη Δημοκρατία …Μια θεατρική παράσταση, όπου οι πραγματικοί εξουσιαστές δήθεν υποτάσσονται στα “καρναβάλια” της εξουσίας …Ένα όπλο χωρίς σκανδάλη και σφαίρες. Γνώριζαν οι Εγγλέζοι πώς λειτουργεί η αρχαία ελληνική Δημοκρατία και την “βραχυκύκλωσαν” πριν τους απειλήσει. Έδωσαν μια “βραχυκυκλωμένη” Δημοκρατία, ενώ στην πραγματικότητα επέβαλαν τον φασισμό με εξωραϊσμένο πρόσωπο.

Εύκολη υπόθεση. Οι Αγγλοσάξονες βασιλείς και μοναρχικοί επιτέθηκαν στους αγράμματους ομοεθνείς τους με τα ελληνικά “πυρηνικά” όπλα της γνώσης. Πριν ανακαλύψουν οι αγράμματοι τη Δημοκρατία και τους ανατρέψουν, τους την “χάρισαν” οι ίδιοι “χαλασμένη” ως Democracy. Ποιος θα τους έκρινε για τις μεθοδεύσεις τους; Εδώ, ακόμα και σήμερα, σε ανεπτυγμένες κοινωνίες, δεν γνωρίζουν πώς λειτουργεί η πολύπλοκη ελληνική Δημοκρατία. Όλη η “μαγεία” της ελληνικής επινόησης στηρίζεται στον ιδανικό τρόπο που οι αρχαίοι Έλληνες χειρίζονταν τις εσωτερικές κοινωνικές συνισταμένες, προκειμένου να παράγουν το επιθυμητό αποτέλεσμα …Ο ιδανικός τρόπος με τον οποίο “έστρεφαν” τα εσωτερικά συμφέροντα της κοινωνίας εναντίον της αυθαιρεσίας της εξουσίας …Ο ιδανικός τρόπος με τον οποίο χειρίζονταν την έννοια του “τυχαίου” με αυτό της συνειδητής “επιλογής” …Την έννοια του “κληρωτού” με αυτήν του “αιρετού” …Αυτού, που θα παρέδιδαν την επιλογή του στη Θεά “Τύχη” και εκείνου που παραδιδόταν στην κρίση των πολιτών.

Γνώριζαν, δηλαδή, πότε τους συνέφερε να είναι κάποιοι αξιωματούχοι Αιρετοί, Κληρωτοί ή κοινοί Επαγγελματίες. Γνώριζαν ποιες θέσεις τού συστήματος εξουσίας δεν θα αποτελούσαν ποτέ απειλή για τη Δημοκρατία, μόνον και μόνον επειδή γνώριζαν πώς να τις στελεχώνουν. Γνώριζαν αυτά, τα οποία – δύο χιλιάδες χρόνια μετά – αγνοούμε εμείς και “καταγγέλλουμε” αιρετούς πολιτικούς που γίνονται επαγγελματίες, ενώ απλά θα έπρεπε να είναι κληρωτοί και να μην μας απασχολούν ποτέ. Για να καταλάβει δηλαδή κάποιος πώς λειτουργούσε η τέλεια Δημοκρατία, την οποία είχαν εφεύρει οι Έλληνες, πρέπει να εστιάσει το ενδιαφέρον του στον τρόπο με τον οποίο επιλέγονταν οι αξιωματούχοι της Δημοκρατίας.

Αυτά τα γνώριζαν οι Αγγλοσάξονες και εκεί “έπαιξαν”, βραχυκυκλώνοντας τα πάντα. Δημιούργησαν ένα ψευδοσκηνικό “δημοκρατίας” και αφού το βάπτισαν Democracy, το “εξουδετέρωσαν”. Δημιούργησαν ιδιόκτητα κόμματα-εκτροφεία δούλων και μέσω αυτών επέλεγαν – χωρίς να φαίνονται οι ίδιοι – ανάμεσα σ’ αυτούς το ποιον θα “επέλεγε” ο λαός με την “κρίση” του …Κόμματα, τα οποία δεν διέφεραν από τους βασιλικούς στάβλους, όπου κάθε φορά εμφάνιζαν κάποιο μεγαλόσωμο και ευπαρουσίαστο “άλογο” να παριστάνει τον μεγάλο πολιτικό άνδρα, ο οποίος ζητούσε την ψήφο του λαού για να τον κυβερνήσει. Δημιούργησαν τα “νόμιμα” κόμματα με τον τρόπο που “προκρίνουν” τα προϊόντα που καταναλώνουν οι ίδιοι. Το γνωστό Royal warrants of appointment. By Appointment to… ήταν τα κόμματα των Συντηρητικών ή των Εργατικών, που μονοπωλούν σχεδόν μονοπωλιακά την “εξουσία” στη Βρετανία.

Όλο το μυστικό της Democracy βρίσκεται στα κόμματα. Αν οι αρχαίοι Έλληνες, δηλαδή, εφεύραν τη Δημοκρατία, οι Αγγλοσάξονες εφεύραν τα κόμματα, τα οποία ακυρώνουν τη Δημοκρατία …Πρώτα «εφεύραν» τα χρήσιμα κόμματα και μετά ασχολήθηκαν με τις «άμυνες» τους και τις «βιτρίνες» τους …Πρώτα επέβαλαν τα κόμματα και μετά, για να τα «θωρακίσουν», αναγκάστηκαν να εφεύρουν και τις ιδεολογίες …και δεν έγινε το αντίθετο όπως θα φαινόταν το πιο φυσικό. Δεν ήταν οι ιδεολογίες αυτές οι οποίες – για να συνυπάρξουν δήθεν – δημιούργησαν τα κόμματα …Τα κόμματα ήταν εξ αρχής η βασική προϋπόθεση, για να «χαρίσουν» οι φασίστες στους λαούς την Democracy. Αν οι λαοί δεν δέχονταν τα κόμματα, απλά δεν θα έπαιρναν και την Democracy. Τα κόμματα ανήκαν ως θεμελιώδη λειτουργικά στοιχεία στην ίδια την Democracy πολύ πριν πάρει το καθένα απ’ αυτά την ιδεολογική του εξειδίκευση, η οποία έγινε εκ των υστέρων και κατά παραγγελία, ώστε τα αφεντικά να πιάσουν τα «άκρα» και να σφραγίσουν το πολιτικό σκηνικό απ’ άκρη σ’ άκρη. Οι κομματικοί «στάβλοι» προϋπήρχαν πριν αρχίσουν κάποιοι να «χρωματίζουν» με ιδεολογίες τα «πρόβατα».

Τα κόμματα, στην ουσία, είναι το αναπόφευκτα ορατό μέρος τού παρακράτους. Αυτά χρησιμοποιούν τα “αφεντικά” των λαών, για να υποτάξουν τους λαούς. Δημιουργούν εσωτερικές αντιπαλότητες και ανταγωνισμούς μεταξύ ομοίων μέσα στην κοινωνία, μετατρέποντάς την σε αγέλες ζώων, οι οποίες κυνηγάνε το “κόκαλο” που θα τους πετάξουν οι ισχυροί. Δίνουν οργανωμένα σε κάποιους φουκαράδες “ψίχουλα” εύνοιας και “καπελώνουν” τα πάντα. Απλά πράγματα. Το αγγλικό Παλάτι παρέδωσε στα κόμματα κάποιες από τις φασιστικές αρμοδιότητές του και τα έκανε συνενόχους του. Τους παρέδωσε τη διαχείριση της αναξιοκρατίας και της ευνοιοκρατίας στο χαμηλό επίπεδο της στελέχωσης του κρατικού μηχανισμού και “ξεφορτώθηκε” τους αντιπάλους του πολύ πριν αυτοί γίνουν απειλητικοί.

Πολύ πριν δηλαδή ο βρετανικός λαός απειλήσει το φασιστικό βασιλικό κράτος, οι βασιλείς ίδρυσαν το “δημοκρατικό” παρακράτος. Αυτή ήταν η “πατέντα” που “μεταφυτεύτηκε” σε όλα τα κράτη του κόσμου, που παριστάνουν τις “Δημοκρατίες”. Με τον τρόπο αυτόν οι φασίστες μονιμοποιούνται στην κορυφή της εξουσίας. Με κρατικές επιχορηγήσεις δίνουν στα ιδιόκτητά τους κόμματα προβολή, που τα μετατρέπει σε μονοπώλια και τους παραδίδουν – ανάλογα με τα ποσοστά τους – τις ανάγκες του κρατικού μηχανισμού στη στελέχωσή του, για να έχουν να μοιράζουν στα κομματόσκυλα βολέματα. Με τον τρόπο αυτόν ο κάθε κομματάρχης είναι εκ των δεδομένων – και με αθέμιτα μέσα – “υπερέχων” μέσα στην κοινωνία.

Όταν κάποιος πολίτης μπορεί να διαχειρίζεται ως “προίκα” μέρος των αναγκών τού κράτους, αντιλαμβανόμαστε ότι είναι πιο “ίσος” από τους υπολοίπους. Όταν αυτή η “προίκα” πάει και στην κορυφή του κρατικού συστήματος, που είναι η στελέχωση των ηγετικών θέσεων των κυρίαρχων εξουσιών, δεν μιλάμε για “ίσους”, αλλά για “δικτάτορες”. Αυτή ήταν η επιλογή των Αγγλοσαξόνων και, όπως αποδείχθηκε στον χρόνο, ήταν επιτυχής. Όλες οι επιλογές εξ’ αρχής “σημαδεμένες” και οι βασιλείς είχαν πάντα στην κορυφή της εξουσίας τα πιστά δουλικά τους …Η τέλεια απάτη, η οποία μιμούνταν την τέλεια Δημοκρατία …Το αγγλοσαξονικό “FOLEX”, το οποίο παρίστανε το ελληνικό “ROLEX.”

Το σύνολο των Συνταγματικών Νόμων αυτού του κόσμου “μιμείται” εκείνη τη βρετανική πατέντα του “στέμματος”. Αυτήν τη “δημοκρατία” πουλάνε σε ολόκληρο τον κόσμο οι Αγγλοσάξονες. Η Democracy είναι στην πραγματικότητα η προτεσταντική αγγλοσαξονική “Βασιλεία” σ’ αυτόν τον κόσμο. Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο τόσο πολύ “ανησυχούνε” για τη Δημοκρατία οι φασίστες. Γι′ αυτόν τον λόγο βομβαρδίζουν στην κυριολεξία τους λαούς, όταν αρνούνται τη “γενναιόδωρη” προσφορά τους. Πάντα την προσφορά τους τη συνοδεύουν “άλογα” από τους δικούς τους “στάβλους” …”Σκουπίδια” δικά τους, που τα έχουν σπουδάσει στα Κολέγιά τους και τα επιβάλλουν ως “κομματάρχες”.

Η μεθοδολογία, η οποία ακολουθείται, είναι πάντα η ίδια. Αφού οι ίδιοι σε βυθίσουν σε μια “κόλαση” – συνήθως εμφυλιοπολεμικού ή χουντικού τύπου – στη συνέχεια σπεύδουν να σε “βοηθήσουν”. Αφού σε “πληγώσουν”, σπεύδουν να σε “θεραπεύσουν”. Σε βάζουν όμως σε μια αναγκαστική “θεραπεία”. Αν αρνηθείς τη “θεραπεία” τους, θα συνεχίσουν να σε “πληγώνουν”, μέχρι να τους δεχθείς σαν σωτήρες. Πάντα, μετά την αιματηρή και αναγκαστική “Σωτηρία”, σου στέλνουν και πάλι αναγκαστικά ως “δώρο” κάποιον “Καραμανλή”, “Παπανδρέου”, “Μπαραντέι”, “Σαακασβίλι” ή “Μπούτο”. Αυτοί, ανάμεσα στα άλλα “φορτία” που παίρνουν από τα αφεντικά, “κουβαλάνε” και το κατά παραγγελία Σύνταγμα της Democracy. Στην περίοδο λοιπόν της παντοκρατορίας των Αγγλοσαξόνων όλοι οι Συνταγματικοί Νόμοι – και άρα και ο ελληνικός – “μιμούνται” τη βρετανική επινόηση. Γιατί; …Γιατί αυτό βολεύει τους ιμπεριαλιστές.

Με αυτήν την “πατέντα” στη Βρετανία οι Αγγλοσάξονες βασιλείς έλεγξαν τον λαό τους και η επιτυχία αυτή έγινε κεντρικό “κεφάλαιο” του δόγματός τους …αν σκεφτεί κάποιος ότι ο Βασιλιάς της Αγγλίας είναι ταυτόχρονα και αρχιερέας τού Προτεσταντισμού. Με την ίδια “πατέντα” Βρετανοί και Αμερικανοί επέβαλαν τη μεταπολεμική παγκόσμια Προτεσταντική Τάξη Πραγμάτων και ελέγχουν όλους τους λαούς. Εκμεταλλευόμενοι την ψευδοϊδεολογική φύση της “πατέντας” τους, μπόρεσαν και “άλωσαν” όλα τα υπόλοιπα θρησκευτικά δόγματα. Εκμεταλλεύτηκαν μεταπολεμικά τις συνθήκες που οι ίδιοι δημιούργησαν με τον πόλεμο και έλεγξαν τους πάντες.

Προτεστάντες ήταν αυτοί, οι οποίοι δημιούργησαν τους ναζιστές δωσίλογους της “κατοχής” και Προτεστάντες ήταν αυτοί, οι οποίοι θα τους “τιμωρούσαν” μετά την “απελευθέρωση”. Αν δηλαδή καθίσεις να σκεφτείς τι “παραμύθι” πουλούσαν στους λαούς, είναι για να γελάς …Όλα ήταν “στημένα” εξ αρχής. Σκοτώθηκαν δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι στα πεδία των μαχών και πέθαναν πολλοί περισσότεροι από τις κακουχίες των παγκοσμίων πολέμων, γιατί δεν κατάλαβαν ποτέ ότι οι Προτεστάντες “έπαιζαν” το παιχνίδι του “πολέμου”. Συνέταιροι ήταν μεταξύ τους οι Democrats με τους Ναζί. Ο νικητές Προτεστάντες “κληρονόμησαν” αυτά, τα οποία δημιούργησαν οι ψευδοηττημένοι συνεταίροι τους και πήραν ως “ομήρους” αυτούς, οι οποίοι θα κυβερνούσαν τα κράτη …Με λίγους χαφιέδες ελέγχουν ολόκληρα κράτη…

…Με πέντε χαφιεδοοικογένειες ελέγχουν και το δικό μας κράτος. Τη συνεργασία τού Καραμανλή ή του Παπανδρέου ή του Μητσοτάκη με τους Ναζί τη γνώριζαν οι Εγγλέζοι από πρώτο “χέρι”, γιατί τους ενημέρωναν οι Γερμανοί συνεταίροι τους. Καραμανλήδες, Ράλληδες, Λαμπράκηδες, Αφέρωφ κλπ., οι πάντες είχαν συλληφθεί από τους Άγγλους ως δωσίλογοι και όπως ήταν φυσικό “διαπραγματεύτηκαν” τα πάντα από μηδενική βάση …Κοινώς, υποσχέθηκαν “γη και ύδωρ” στα νέα αφεντικά. Από εκεί και πέρα τα πάντα ήταν εύκολα για τους Προτεστάντες, οι οποίοι θεμελίωναν τη μεταπολεμική Τάξη Πραγμάτων, στην οποία θα ήταν τα απόλυτα “αφεντικά”.

Ελέγχοντας τις χαφιεδοοικογένειες των Καραμανλήδων, των Παπανδρέου και των Μητσοτάκηδων, έλεγχαν και εξακολουθούν να ελέγχουν απόλυτα ολόκληρη τη χώρα. Οι πρεσβείες τούς δίνουν “χρίσματα” και αυτοί “κυβερνούν”. Τους αναγνωρίζουν σαν “αρχηγούς-ιδιοκτήτες” των κυρίαρχων κομμάτων και ελέγχουν το σύνολο των Κυρίαρχων Εξουσιών της Ελληνικής Δημοκρατίας. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι μονοπωλούν την εκτελεστική εξουσία, κατορθώνουν, μέσω του κόμματος, να ελέγχουν τη Βουλή και μέσω αυτής τη Δικαστική Εξουσία, η οποία τους δίνει τη δυνατότητα να “υπερέχουν” με αθέμιτα μέσα και άρα να μονοπωλούν την εξουσία, κλείνοντας τον “κύκλο” και ξαναρχίζοντας από την αρχή.

Όλα αυτά είναι παράνομα ως προς τη Δημοκρατική νομιμότητα και παράλογα ως προς το πνεύμα του αρχαιοελληνικού δημιουργήματος. Δεν είναι δυνατόν οι “κρινόμενοι – Εκτελεστική Εξουσία” να ανήκουν στον ίδιο κομματικό “στάβλο” με τους “κρίνοντες – Νομοθετική Εξουσία”. Πολύ περισσότερο δεν μπορούν οι “ελεγχόμενοι – Εκτελεστική και Νομοθετική εξουσία” να ελέγχουν οι ίδιοι τους “ελέγχοντες – Δικαστική Εξουσία”. Δεν είναι δυνατόν να παρέχεται σε μια εξουσία, η οποία πρέπει να είναι υπόλογη στον νόμο, δικαστική αρμοδιότητα, ώστε να αυτοελέγχεται. Παράνομη και παράλογη είναι η “δικαστική” αρμοδιότητα της Βουλής. Παράνομη όμως και παράλογη είναι η ταύτιση της Δικαστικής Εξουσίας με τις εισαγγελικές αρχές, οι οποίες προΐστανται των διωκτικών μηχανισμών.

Ο Ολέθριος ρόλος του ΚΚΕ.

Το θανατηφόρο “εμβόλιο” του φασισμού.

Βασική προϋπόθεση, για να λειτουργήσει μια Δημοκρατία, είναι να καταστραφούν όλοι οι μολυσματικοί παράγοντες που την εξουθενώνουν και στο τέλος την σκοτώνουν. Πρέπει να διαλυθούν οι σταλινικού τύπου μηχανισμοί …Να μην χρηματοδοτούνται οι εχθροί της Δημοκρατίας. Στην περίπτωση της Ελλάδας να διαλυθεί το μολυσματικό “εμβόλιο” του φασισμού, που είναι το σταλινικό ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, το οποίο αποτελεί τη μεγαλύτερη “επένδυση” του ξένου παράγοντα στη χώρα μας. Οι Αγγλοσάξονες και οι σιωνιστές “φύτεψαν” στην κυριολεξία το ξένο προς την ελληνική νοοτροπία ΚΚΕ. Χάρη στην παθογένεια του φασιστικού και χαφιεδίστικου ΚΚΕ μπόρεσαν και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα να διατηρούν και τα ίδια μια ανάλογη αντιδημοκρατική παθογένεια. Για να “προστατεύσουν” τη Δημοκρατία, υποτίθεται ότι μιμούνται τον εχθρό της …Το “πατρόν” του εθνοκτόνου κομματισμού είναι το ΚΚΕ.

Τα γνωστά κόλπα των δοσίλογων …Των ίδιων, που μεταπολεμικά κυριάρχησαν …Εκείνων, που, για να “σώσουν” τη Δημοκρατία από τον “κομμουνισμό”, συνεργάστηκαν και βέβαια πλούτισαν από τους ΝΑΖΙ …Για το “καλό” μας έγιναν δωσίλογοι …Για να μας “σώσουν” από τους προλετάριους. Το σύνολο της σημερινής κυρίαρχης οικογενειοκρατίας είναι πρώην και ατιμώρητοι δωσίλογοι. Όλοι τους συνεργάστηκαν με τους ΝΑΖΙ και όλοι τους συνελήφθησαν από τους Αγγλοσάξονες στην απελευθέρωση, για να “διαπραγματευτούν” τη μετέπειτα “ομηρία” τους, η οποία μετατράπηκε σε ομηρία της χώρας.

Καραμανλήδες, Παπανδρέου, Μητσοτάκηδες, Πικραμμένοι, Λαμπράκηδες, Μερκούρηδες, Ράλληδες, Πάγκαλοι, Χριστοφοράκοι, Λάτσηδες κλπ.. …Αυτοί, οι οποίοι αναπαράγονται με απόλυτη πιστότητα στο “εκκολαπτήριο” των γόνων των χαφιέδων του Κολεγίου Αθηνών …Αυτοί είναι που κυβερνάνε τον τόπο ως Δικτάτορες και αυτό το κάνουν με “δεκανίκι” το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ τους “έσωσε” με τον κατά παραγγελία Εμφύλιο και το ίδιο το ΚΚΕ τους “έφτιαξε” με την κατά παραγγελία “απειλή”. Αυτοί οι νικητές Αγγλοσάξονες και οι ατιμώρητοι δωσίλογοι υπήρξαν οι ευεργέτες του ΚΚΕ. Αυτοί το συντήρησαν, το προστάτεψαν και το χρηματοδότησαν, για να φτάσει μέχρι τις ημέρες μας ακόμα και υπό την ηγεσία “Χόμπιτ”, όπως η Παπαρήγα.

Από την εποχή που του έριχναν λίρες, για να συνεχίσει τον Εμφύλιο, μέχρι τώρα, που του ρίχνουν ευρουδάκια, για να συνεχίσει και πάλι τον “αγώνα” του, όλα παρέμειναν τα ίδια. Γι′ αυτόν τον λόγο ποτέ και κανένας δεν του στέρησε κρατικά χρήματα και κανένας δεν το έλεγξε στα οικονομικά του. Ακόμα και σήμερα τα οικονομικά τού ΚΚΕ είναι ένα μυστήριο. Πιο εύκολα θα μάθουμε τη μετοχική σύνθεση της Τράπεζας της Ελλάδας παρά τους χρηματοδότες τού ΚΚΕ. Το χαφιεδομάγαζο του Περισσού είναι απευθείας συνδεδεμένο με τις πρεσβείες των ιμπεριαλιστών. Αυτές οι πρεσβείες έβαλαν τον “Εθνάρχη” να το αναγνωρίσει και να το βάλει στη Βουλή με ένα υπογεγραμμένο “μπακαλόχαρτο”. Πρέπει να αποβληθεί το ΚΚΕ από τη Βουλή. Να αποβληθεί, εφόσον το μόνο που καταφέρνει είναι να “κολλάει” τη δική του “άρρωστη” κομματική “παθογένεια” στα κόμματα της Δημοκρατίας και ταυτόχρονα να αποτελεί μόνιμη εστία “μόλυνσης” για την κοινοβουλευτική δραστηριότητα.

Με την αποβολή του ΚΚΕ θα πάψει να υπάρχει και το άλλοθι για τα “δημοκρατικά” κόμματα σ’ ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση. Χωρίς το “απειλητικό” ΚΚΕ δεν υπάρχει δικαιολογία γι′ αυτήν την “αμυντική” χρηματοδότηση. Πρέπει να πάψουν να υπάρχουν οι κρατικές επιχορηγήσεις στα κόμματα και αυτό θα γίνει μόνον αν αποβληθεί δια παντός από τη Βουλή το προδοτικό ΚΚΕ των επαγγελματιών προβοκατόρων και χαφιέδων. Το ίδιο ισχύει και για τον επίσης προβοκατόρικο αντίποδά του, που είναι η Χρυσή Αυγή. Πρέπει τα “δεκανίκια” του φασιστικού κομματισμού να φύγουν με τις κλοτσιές από τη Βουλή. Αν τσακιστούν τα σκληρά φασιστικά “δεκανίκια”, καταρρέει και ο άθλιος και “ρευστός” αστικός κομματισμός.

Οι προτάσεις του ΕΑΜ. Β΄ για ένα απολύτως Ελληνικό Σύνταγμα.

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Πρωθυπουργός της απόλυτης πλειοψηφίας του λαού.

Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Πρωθυπουργός σε μια Δημοκρατία θα έπρεπε να εκλέγεται ως ο εκλεκτός της απόλυτης πλειοψηφίας του λαού. Εφόσον, με βάση το Σύνταγμα και τη Λογική, είναι Πρωθυπουργός τού λαού και όχι ο Πρωθυπουργός των δεξιών ή των πασοκατζήδων, θα έπρεπε να είναι εκλεκτός του συνόλου του λαού και όχι εκλεκτός συγκεκριμένων μερίδων του. Άρα, για το αξίωμα του Πρωθυπουργού απαραίτητη προϋπόθεση είναι η αναζήτηση της απόλυτης πλειοψηφίας και όχι της σχετικής. Πρακτικά θα έπρεπε να εκλέγεται με τη λογική που εκλέγονται οι Πρόεδροι στις Προεδρικές Δημοκρατίες. Είτε ως εκπρόσωπος κάποιου οργανωμένου πολιτικού φορέα είτε ως ανεξάρτητος υποψήφιος, να μπορεί ο οποιοσδήποτε πολίτης, που δεν στερείται των πολιτικών του δικαιωμάτων, να διεκδικεί την Πρωθυπουργία. Όπως ακριβώς γίνεται στις μεγάλες Δημοκρατίες του Δυτικού Κόσμου.

Οι εκλογές θα πρέπει να γίνονται σε δύο Κυριακές, ώστε να εξασφαλίζεται η απαραίτητη απόλυτη πλειοψηφία. Την πρώτη Κυριακή να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία όλοι οι διαγωνιζόμενοι μαζί και την δεύτερη Κυριακή μόνον οι δύο Πρώτοι, ώστε ο υποψήφιος Πρωθυπουργός να απολαμβάνει της προτίμησης της πλειοψηφίας του λαού. Από εκεί και πέρα νικητής και ηττημένοι θα συνθέτουν την πολιτική “σκηνή” της χώρας. Αυτοί θα είναι οι μόνοι πολιτικοί άνδρες της χώρας και όχι οι βουλευτές. Αυτοί θα είναι οι δημιουργοί της πολιτικής και οι βουλευτές θα είναι αυτοί που θα τους κρίνουν. Ο νικητής θα ξεκινάει να συνθέτει την Κυβέρνησή του με πρώτη Ψήφο Εμπιστοσύνης αυτήν του λαού, που του δόθηκε ως “εντολή” μετά τις εκλογές.

Οι υπόλοιποι αντίπαλοί του – πάνω από κάποιο προκαθορισμένο ποσοστό – θα λαμβάνουν ως κρατική χορηγία κάποιους δέκα με είκοσι “μισθούς”, για να συντηρούν τα “επιτελεία” τους και η “μάχη” τους θα συνεχίζεται ενώπιον της Βουλής. Αυτοί θα ελέγχουν το Κυβερνητικό Έργο και είτε θα το “στηρίζουν” είτε θα το “καταγγέλλουν” στη Βουλή, η οποία θα καλείται να αποφασίζει με την ψήφο της. Αυτοί οι πολιτικοί δεν θα έχουν καμία άλλη σχέση με τη Βουλή. Ακόμα και για συμβολικούς λόγους θα πρέπει να μπαίνουν από διαφορετική είσοδο από αυτήν που θα μπαίνουν οι βουλευτές. Η σχέση πολιτικών και βουλευτών θα πρέπει ακόμα και να ποινικοποιηθεί με τον ίδιο τρόπο και για τους ίδιους λόγους που απαγορεύεται η σχέση των Ενόρκων των αμιγών ορκωτών δικαστηρίων με τους Διάδικους.

Με αυτόν τον σχεδιασμό θα μπορεί ο λαός να “διώχνει” όποιους πολιτικούς δεν τον ενδιαφέρουν. Δεν θα τους επιτρέπει να “ανακυκλώνονται” διαρκώς μέσα στον χρόνο μέσα από ένα πολυτελές stand-by στη Βουλή. Δεν θα τους επιτρέπει να παριστάνουν τους αργόμισθους Βουλευτές μέχρι να τους “ξεχάσει” ο κόσμος και να τον ξαναπαρασύρουν στα ψέματά τους. Οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να βρίσκονται σε απόλυτη εγρήγορση, αν θέλουν να επιβιώσουν. Οι νέες δυνάμεις, οι οποίες θα εμφανίζονται, θα μπαίνουν άμεσα στον “στίβο” των εκλογών και ό,τι δεν θα μπορεί να “επιβιώσει” θα “πεθαίνει” χωρίς δεύτερη κουβέντα. Πολιτικά “τζάκια” δεν μπορούν να επιβιώσουν σε αυτό το δυναμικό και εξαιρετικά ρευστό πολιτικό περιβάλλον.

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Η δύναμη της αριθμητικής.

Το Σώμα της Βουλής να συντίθεται από 500 ή ακόμα καλύτερα από 700 βουλευτές.

Και μόνο στο άκουσμα αυτών των αριθμών μπορεί κάποιος να αισθανθεί έναν “ίλιγγο” …Να αισθανθεί την ανάγκη να επαναστατήσει. Βλέποντας πόσο μας κοστίζουν τα τριακόσια ανθρωποειδή τής σημερινής Βουλής, εύκολα θα παρεξηγήσει την πρότασή μας. “Πολλοί είναι” …θα πει ο αδαής …”Ελάχιστοι είναι” …λέμε εμείς …Ελάχιστοι και πολύ φτηνότεροι από τους σημερινούς. Όταν περίπου τόσους μπορούσε να συντηρήσει η Αρχαία Αθήνα, που ήταν μια γειτονιά της σύγχρονης Ελλάδας, αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι παραπάνω θα “ήξεραν” αυτοί που εφεύραν τη Δημοκρατία. Αυτοί οι 500 βουλευτές είναι “λιγότεροι” από τους σημερινούς 300 …Είναι θέμα αριθμητικής και η αριθμητική ποτέ δεν λέει ψέματα.

Τι σημαίνει αυτό το παράδοξο που λέμε; Σήμερα η Βουλή λειτουργεί με 300 βουλευτές, που όμως, εξαιτίας του “λανθασμένου” ρόλου που τους δίνει το “διάτρητο” Σύνταγμά μας, μετατρέπονται σε τουλάχιστον 1800 υψηλόμισθους υπαλλήλους. Γιατί; …Γιατί, αν στον κάθε “σούπερ” αμειβόμενο βουλευτή προσθέσεις κάποιους πέντε έξι υψηλόμισθους επιστημονικούς συνεργάτες, που τους προσφέρει η Βουλή για να φέρουν εις πέρας το “λειτούργημά” τους, αντιλαμβανόμαστε για πόσα χρήματα μιλάμε. Επιπλέον αυτός ο λανθασμένος ρόλος τούς “στοχοποιεί” στα συμφέροντα και αυτό κάνει απαραίτητη και την προστασία τους. Αν βάλει κάποιος και από τρεις – κατά μέσο όρο – αστυνομικούς, που φρουρούν τον κάθε βουλευτή, ας προσθέσει αλλά περίπου χίλια άτομα στους ήδη υπάρχοντες 1800 υψηλόμισθους, που περιβάλλουν το βουλευτικό αξίωμα. Ξαφνικά, δηλαδή, και χωρίς να το καταλαβαίνει κανένας, οι 300 της Βουλής γίνονται τουλάχιστον 2800 άνθρωποι. Η αριθμητική δηλαδή δεν λέει ψέματα. Οι 2800 άνθρωποι είναι περισσότεροι από τους 700.

Μιλάμε για ένα τεράστιο κονδύλιο, το οποίο δεν έχει σχέση με τους υπόλοιπους χιλιάδες υπαλλήλους των υπηρεσιών της ίδιας της Βουλής. Μιλάμε μόνο για τους ανθρώπους που παριστάνουν τους Βουλευτές και τα “παρελκόμενά” τους. Όλα αυτά, όμως, είναι περιττά χρήματα, εφόσον δεν υπηρετούν τη δημοκρατική λειτουργία. Δεν είναι δουλειά των βουλευτών να “παράγουν” νόμους …Το “σώμα” της Βουλής είναι αυτό που “παράγει” τους νόμους με τη λειτουργία του και όχι οι Βουλευτές με τις “προτάσεις” τους. Ο ψήφοι των βουλευτών “παράγουν” τους νόμους και όχι οι ίδιοι οι βουλευτές. Δουλειά της Βουλής είναι να “παράγει” νόμους με την ψήφιση των προτάσεων της Κυβέρνησης ή των πολιτικών και των κοινωνικών φορέων.

Τι προτείνουμε εμείς;

…Αυτό, το οποίο περίπου πρότειναν οι αρχαίοι εφευρέτες της Δημοκρατίας…:

…Κληρωτοί Βουλευτές τετραετούς θητείας…

…Βουλευτές, οι οποίοι θα συνθέτουν ένα Σώμα, το οποίο θα ανανεώνεται κάθε χρόνο σε ποσοστό 25%, ώστε πάντα να υπάρχει η “εμπειρία” και να μην υπάρχει “κενό” στην ασφαλή λειτουργία τής Βουλής. Στη θέση του παλιού και έμπειρου 25% που θα φεύγει, θα εισέρχεται το νέο και άπειρο 25%. Στην ιδανική περίπτωση να “αποτυπωθούν” στη σύνθεση της Βουλής οι κοινωνικές τάξεις και να εισέρχονται στις κληρωτίδες εκπρόσωποί τους σε ανάλογα ποσοστά. Αυτό είναι εύκολο να γίνει, εφόσον υπάρχουν τα ασφαλιστικά ταμεία και μπορεί κάποιος να βγάζει τα ποσοστά των υποψηφίων της Βουλής ανάλογα με τα ποσοστά των “πληθυσμών” που εκφράζουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία των πολιτών.

Ο μεγάλος αριθμός των βουλευτών και η ελάχιστη επιρροή τους στην “κατασκευή” των νόμων, τους κάνει ιδανικούς για τη δημοκρατική λειτουργία. “Αποτυπώνουν” απόλυτα το κοινωνικό “μωσαϊκό” και το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να αποφασίζουν με βάση τα συμφέροντά τους ως άτομα και βέβαια ως πολίτες …Τίποτε άλλο. Βρίσκονται στη Βουλή για να “παραστήσουν” τους κοινούς ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ του λαού και όχι τους εξειδικευμένους “ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ” του. Τους εαυτούς τους θα αντιπροσωπεύουν ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί θα εκπροσωπούν τον λαό με τον οποίο ως σύνολο θα είναι “όμοιοι”. Ο πληθυσμός τους θα τους κάνει ασύμφορους για τους δυνάμει διαφθορείς τους. Ο ρόλος τους θα τους κάνει ασήμαντους ως άτομα για να στοχοποιηθούν, ώστε να απολαμβάνουν προνομίων, ασυλιών ή αστυνομικής προστασίας.

Ως εκ τούτου, αυτά, τα οποία προτείνουμε, είναι απολύτως φυσικά:

• Βουλευτές, χωρίς καμία ΑΣΥΛΙΑ, γιατί απλούστατα δεν θα την απαιτεί ο ρόλος τους.
• Βουλευτές, χωρίς καμία μισθολογική “εύνοια”, γιατί απλούστατα ο τρόπος επιλογής τους και ο ρόλος τους δεν θα δικαιολογεί καμία τέτοια εύνοια πέραν του γεγονότος ότι θα μπορούν να εξακολουθούν να εργάζονται.
• Βουλευτές, χωρίς καμία ειδική συνταξιοδοτική παροχή, εφόσον στην καλύτερη περίπτωση η Βουλή θα τους πληρώνει – για το διάστημα της θητείας τους – τα ασφάλιστρα στο ταμείο όπου θα βρίσκονται.
• Βουλευτές, οι οποίοι θα απασχολούνται μερικώς στη Βουλή, εφόσον θα συμμετέχουν στον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο ως εναλλασσόμενες ομάδες εργασίας και μόνον όταν θα παρίσταται ανάγκη θα συνθέτουν την Ολομέλεια της Βουλής. Με σχετικές πλειοψηφίες θα διεκπεραιώνουν την “καθημερινότητα” του κυβερνητικού ελέγχου και όταν – είτε εξαιτίας της σοβαρότητας ενός θέματος είτε εξαιτίας της μεγάλης έντασης των διαφωνιών των μειοψηφούντων – το απαιτεί η περίσταση, θα συγκαλείται η Ολομέλεια για να αποφασίσει.

Κίνδυνος για τη Δημοκρατία δεν υπάρχει, γιατί αυτό το διασφαλίζει ο σωστός σχεδιασμό της. Απλά πράγματα. Ένας καλός νόμος είναι ό,τι είναι και το οποιοδήποτε πνευματικό έργο. Ένας καλός νόμος δεν διαφέρει από ένα καλό αυτοκίνητο …Για να κατασκευάσεις ένα καλό αυτοκίνητο, ελέγχεσαι για τα πτυχία σου και πρέπει να έχεις άπειρες γνώσεις …Για να το διαλέξεις, πρέπει απλά να σκέφτεσαι ως άνθρωπος. Αν οι πολιτικοί είναι οι “μηχανικοί” για τους οποίους απαιτούνται πτυχία και γνώσεις, ώστε να “παράγουν” ή να αμφισβητήσουν νόμους και νομοθετικές προτάσεις, για τους βουλευτές αρκεί να έχουν τη στοιχειώδη γνώση να επιλέγουν τις καλύτερες …ΑΚΟΥΣ και ΔΙΑΛΕΓΕΙΣ ό,τι σε συμφέρει. Αυτή είναι η δουλειά του Βουλευτή …και αυτήν είναι μια εύκολη δουλειά.

Το Προεδρείο της Βουλής μπορεί να συντίθεται από επαγγελματίες νομομαθείς –αποσπασμένους, και άρα εν ενεργεία Ανώτατους Δικαστικούς, για μία και μοναδική θητεία—, οι οποίοι, όμως, δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου.

Συντονιστές της διαδικασίας και γνώστες των νόμων θα “προεδρεύουν”, όπως προεδρεύουν οι Δικαστές στα αμιγώς ορκωτά Δικαστήρια.

Ας προσπαθήσει κάποιος να σκεφτεί πώς θα ήταν η Ελλάδα σήμερα, αν είχαμε 700 Κληρωτούς Βουλευτές …Βουλευτές, οι οποίοι με τις ψήφους τους θα “εξέφραζαν” τη βούληση της Ελληνικής Βουλής:

• Αν είχαμε 700 Κληρωτούς Βουλευτές στη συνεδρίαση της Βουλής, που μας έβαλε στο Μνημόνιο, δεν θα μπαίναμε ποτέ σ’ αυτό.
• Αν είχαμε 700 Κληρωτούς Βουλευτές, κανένας Σανιδάς και καμία Γκοτζαμάνη δεν θα πήγαιναν από το γραφείο του Μητσοτάκη κατευθείαν στην ηγεσία τής Δικαιοσύνης.
• Αν είχαμε 700 Κληρωτούς Βουλευτές, δεν θα είχαμε κανέναν νόμο περί ευθύνης Υπουργών.
• Αν είχαμε 700 Κληρωτούς Βουλευτές, οι υπεύθυνοι του εγκλήματος του Χρηματιστηρίου και των Ολυμπιακών Αγώνων, που ήταν η αρχή όλων των κακών που μας βρήκαν, θα ήταν σήμερα στη φυλακή.
• Αν είχαμε 700 Κληρωτούς Βουλευτές, οι υπεύθυνοι της SIEMENS θα ήταν σήμερα στη φυλακή και η άθλια Γερμανία θα ήταν στη θέση του κατηγορουμένου και όχι του ηθικολόγου κατήγορου και τιμητή.
• Αν είχαμε 700 Κληρωτούς Βουλευτές, η Ελλάδα σήμερα θα είχε εξασφαλίσει τις γερμανικές αποζημιώσεις.
• Αν είχαμε 700 Κληρωτούς Βουλευτές, δεν θα ιδρυόταν ποτέ ένα προδοτικό ΤΑΙΠΕΔ …Δεν θα δινόταν ποτέ τα δισεκατομμύρια στις τράπεζες των τοκογλύφων …Δεν θα γινόταν ποτέ Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας ο Προβόπουλος ή ο Στουρνάρας.
• Αν είχαμε 700 Κληρωτούς Βουλευτές, δεν θα έμπαινε ποτέ κανένα “χαράτσι” στον λογαριασμό της ΔΕΗ και δεν θα έμπαινε ποτέ ο εξοντωτικός ΕΝΦΙΑ στην πρώτη κατοικία ή ακόμα και στα ακίνητα που δεν παράγουν κανένα κέρδος.
• Αν είχαμε 700 Κληρωτούς Βουλευτές, ο “να’ούμε” Παπούλιας ούτε απ’ έξω από το προεδρικό μέγαρο δεν θα περνούσε.
• Αν είχαμε 700 Κληρωτούς Βουλευτές, η Ελλάδα θα ήταν διαφορετική, γιατί στην πραγματικότητα μαζί μ’ αυτούς θα “έμπαινε” ο λαός στη Βουλή. Οι 700, που θα ήταν “μέσα” και θα καλούνταν να κρίνουν Μνημόνια, θα ήταν απολύτως όμοιοι με τους εκατομμύρια πολίτες που βρίσκονται απ’ “έξω” από τη Βουλή και τους οποίους η αδικία τούς μετέτρεψε σε “αγανακτισμένους”.

Όλα αυτά όχι μόνον είναι σχεδόν ιδανικά στη λειτουργία τους, αλλά και οριακά οικονομικά. Είναι άλλο πράγμα 700 χαμηλόμισθοι βουλευτές, που – ανεξαρτήτως επαγγέλματος – θα λαμβάνουν μια “αποζημίωση” ίση με τον βασικό μισθό του ιδιωτικού τομέα και άλλο πράγμα 3000 υψηλόμισθοι με τους 300 υπεραμειβόμενους “αγάδες”, όπως συμβαίνει σήμερα …Άλλη “επαφή” θα έχουν με τα προβλήματα του κόσμου αυτοί οι χαμηλόμισθοι βουλευτές και άλλη “επαφή” έχουν τώρα οι πολυεκατομμυριούχοι αριστεροδεξιοί επαγγελματίες “πατερούληδες” της Βουλής.

Με μια τέτοια Βουλή δεν θα είχαμε επαγγελματίες και εξασφαλισμένους δια βίου πολιτικούς. Ο Κωστάκης ή ο Γιωργάκης και η Ντορούλα τώρα, αν δεν ήταν στη φυλακή, στην καλύτερη γι′ αυτούς περίπτωση θα ήταν στα σπίτια τους. Δεν θα παρίσταναν τους επαγγελματίες βουλευτές, που δεν ξεχνάνε ποτέ να ψηφίσουν …”ναι σε όλα”.

ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Ο “Γόρδιος Δεσμός” της Δικαιοσύνης.

Αυτό, το οποίο κάνει τη Δημοκρατία το καλύτερο πολίτευμα στον κόσμο, δεν είναι ούτε η αποτελεσματικότητά της στις πολιτικές της ούτε η ταχύτητα των αντιδράσεών της απέναντι σε ό,τι την απειλεί. Υπάρχουν αυταρχικά καθεστώτα, τα οποία είναι πολύ πιο αποτελεσματικά στην εφαρμογή των πολιτικών τους και πολύ πιο γρήγορα στις αντιδράσεις τους απ’ ό,τι είναι η Δημοκρατία. Αυτό, το οποίο κάνει τη Δημοκρατία ανυπέρβλητη, είναι η Δικαιοσύνη, που μπορεί να προσφέρει στον λαό. Είναι “χτισμένη” από τη φύση της πάνω σε αυτήν την έννοια. Γιατί; …Γιατί, όταν η ΑΔΙΚΙΑ είναι μαθηματικά βέβαιον ότι δεν μπορεί να εξυπηρετήσει – και άρα δεν συμφέρει – τους πολλούς, τότε αποτελεί “μονόδρομο” η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Όταν οι πολλοί – εκ των δεδομένων – δεν μπορούν να επωφεληθούν από την αδικία και την αναξιοκρατία, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα αρκεστούν στη Δικαιοσύνη και τη νομιμοφροσύνη. Αυτή είναι η “μαγεία” της Δημοκρατίας …Κάνει αυτό, που φαίνεται αδύνατο, δυνατό. Δίνει τέτοια απρόσβλητη άμυνα στο ΚΑΛΟ, που στη χειρότερη γι′ αυτό περίπτωση μπορεί να το μετατρέψει ακόμα και σε αναγκαίο “ΚΑΚΟ”. Αναγκάζει, δηλαδή, ακόμα και τους λίγους ισχυρούς, που δεν τους συμφέρει η Δικαιοσύνη και η αξιοκρατία, να την αποδεχθούν ως αναγκαίο “κακό”, γιατί, αν την αμφισβητήσουν, θα βρεθούν σε ακόμα δυσχερέστερη θέση

…Κι όμως, αυτό, το οποίο θα έπρεπε να αποτελεί το απόλυτο πλεονέκτημα τής Δημοκρατίας, σήμερα φαίνεται να είναι το εγγενές ελάττωμά της. Έχει διαβρωθεί τόσο πολύ από τους άθλιους “αντιπροσώπους” της, που έχει φτάσει στο σημείο ο κόσμος να “νοσταλγεί” φασιστικά καθεστώτα. Φτάσαμε σε σημείο η Δημοκρατία να είναι τόσο άδικη, που να “λαχταρούν” οι λαοί ακόμα και τη φυσική “υποκειμενικότητα” των φασιστικών καθεστώτων. Φτάσαμε στο σημείο να αναζητά ο άνθρωπος ακόμα και την προβλέψιμη αδικία των φασιστών από το απρόβλεπτο χάος της ατιμωρησίας των δημαγωγών. Φτάσαμε στο σημείο να λειτουργεί η Δημοκρατία σαν “προαγωγός” των ναζιστών, των βασιλικών, των σταλινικών και των πάσης φύσεως φασιστών …Η δημόσια “τουαλέτα”, που μέσα της μπορείς να κάνεις ασύδοτα ό,τι θέλεις και μεταξύ των άλλων να αποπατήσεις στα ιερά και τα όσιά της. Γιατί γίνονται όλα αυτά; …Γιατί έχει “αλωθεί” η Δημοκρατία.

Όμως, για να “αλωθεί” η Δημοκρατία, πρέπει να έχει ανοίξει ύπουλα μια “κερκόπορτά” της και αυτή η “κερκόπορτα” είναι πολύ συγκεκριμένη. Για να “αλωθεί” η Δημοκρατία, θα πρέπει να μην λειτουργεί η Δικαιοσύνη …Να μην λειτουργεί εκείνο το όργανο, που καθιστά τη Δημοκρατία το απόλυτα τέλειο πολίτευμα …Να μην λειτουργεί εκείνο το όργανο, το οποίο εξασφαλίζει στη Δημοκρατία το απόλυτο πλεονέκτημα.

Ο βασικοί λόγοι, για τους οποίους δεν λειτουργεί η Δικαιοσύνη,

είναι δύο:

Ο πρώτος λόγος είναι ότι “πληρώνει” τη Διαπλοκή, την οποία επέβαλαν οι ιμπεριαλιστές που ελέγχουν τη χώρα. Απλά πράγματα. Πώς να λειτουργήσει υπέρ τού πολίτη και του νόμου, όταν είναι “βραχυκυκλωμένη” ανάμεσα σε συμφέροντα; Πώς μπορεί να λειτουργήσει η “τυφλή” Δικαιοσύνη, όταν ο κομματισμός την μετατρέπει σε μια “αλλήθωρη” Μέγαιρα, που βλέπει επιλεκτικά τα πάντα και που εξυπηρετεί συμφέροντα; Πώς μπορεί να λειτουργήσει ως “τυφλή” η Δικαιοσύνη, όταν η ηγεσία της “βλέπει” αφεντικά και τους “εκλεκτούς” τους; Όταν η ηγεσία της βρίσκεται υπό το έλεος της Βουλής, η οποία βρίσκεται υπό το έλεος της Κυβέρνησης, η οποία βρίσκεται υπό το έλεος του κόμματος, το οποίο βρίσκεται υπό το έλεος του διορισμένου από τις πρεσβείες “ιδιοκτήτη” κομματάρχη. Είναι φύση αδύνατον να λειτουργήσει η Δικαιοσύνη, όταν ο εκάστοτε Καραμανλής, Παπανδρέου ή Μητσοτάκης ελέγχει την ηγεσία της και άρα τη λειτουργία της.

Αυτοί θα εξαιρέσουν από τον έλεγχο τους εαυτούς τους, οι εαυτοί τους τα κομματόσκυλα και τους χορηγούς τους και η βασική προϋπόθεση της Δημοκρατίας, που είναι η ισονομία και η ισοπολιτεία, θα πάνε περίπατο. Λογικό είναι σε μια χώρα, όπου καθημερινά “Αγιάννηδες” πηγαίνουν φυλακή για ασήμαντη αφορμή, να μην τιμωρούνται ποτέ οι Παπανδρέου με τα CDS, οι Λιάπηδες με τα “μαϊμού” αυτοκίνητα ή οι Μητσοτάκηδες με τα τζάμπα τηλεφωνικά κέντρα της Siemens. Όταν τα αφεντικά διορίζουν τους παραδικαστικούς Αθανασίου να παριστάνουν τους Δικαστικούς και στη συνέχεια δεν φοβούνται να τους “αποκαλύψουν”, μετατρέποντάς τους σε κομματικούς Υπουργούς, αντιλαμβανόμαστε ότι μιλάμε για ανήκεστο “βλάβη”.

Ο δεύτερος λόγος, για τον οποίο δεν λειτουργεί η Δικαιοσύνη, είναι γιατί δεν υπάρχει ένα “όργανο” να την “πιέζει” προς την κατεύθυνση της απονομής δικαίου. Δεν υπάρχει ένα “όργανο”, το οποίο να την απειλεί, όταν δεν κάνει τη δουλειά της. Δεν αρκεί η καλή “πίστη” ή η αίσθηση περί καθήκοντος των δικαστικών, για να εκτελέσει η Δικαιοσύνη τον ρόλο της. Η Δικαιοσύνη πρέπει και η ίδια να αισθάνεται την απειλή τού Νόμου και να μην τον αντιλαμβάνεται σαν “ιδιοκτησία” της. Αυτό συμβαίνει σήμερα. Η Δικαιοσύνη είναι πρακτικά ανεξέλεγκτη και, αν “αλωθεί”, παραμένει τέτοια ακόμα κι αν όλος ο κόσμος το γνωρίζει, όπως συμβαίνει σήμερα για παράδειγμα. Η Δικαιοσύνη, για να λειτουργήσει, πρέπει να έχει ένα “ελατήριο”, το οποίο ενίοτε να την πιέζει και να την απειλεί και αυτό δεν μπορεί να γίνει με τον σημερινό σχεδιασμό. Ο σημερινός σχεδιασμός έγινε από τους ξένους επικυρίαρχους και από τους ντόπιους δωσίλογους και την έχει εξουδετερώσει.

Όπως λοιπόν δεν γίνεται να λειτουργήσει “πιστόλι” χωρίς “ελατήριο” που να κινεί τη σφύρα (κόκορα), έτσι δεν γίνεται να λειτουργήσει Δικαιοσύνη χωρίς να υπάρχει ένα “όργανο”, το οποίο να την πιέζει προς την κατεύθυνση της δίκαιης λειτουργίας …Ένα “όργανο”, το οποίο να εκφράζει τη βούληση των κοινών ανθρώπων και άρα του “κυρίαρχου” λαού για Δικαιοσύνη. Είναι απολύτως δεδομένο ότι υπάρχει αυτή η βούληση για την πλειοψηφία. Από τη στιγμή που η Αδικία δεν συμφέρει τους Πολλούς θα πρέπει οι Πολλοί να βρουν τρόπο να εξασφαλίσουν τη Δικαιοσύνη. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; …Με τον απόλυτο διαχωρισμό μεταξύ των Δικαστικών Αρχών από τις αντίστοιχες Διωκτικές Αρχές. Ο λαός, ακόμα και ως “κυρίαρχος”, δεν είναι δυνατόν να έχει “λόγο” στη στελέχωση της Δικαιοσύνης – που απαιτεί επιστημονική κατάρτιση στον έλεγχό της—, αλλά είναι δυνατόν να έχει “λόγο” στη στελέχωση των Διωκτικών Αρχών.

Ως εκ τούτου, ένα τέλειο συνταγματικό πλαίσιο λειτουργίας θα προέβλεπε τον απόλυτο διαχωρισμό μεταξύ Δικαστών και Εισαγγελέων. Δικαστές και Εισαγγελείς πρέπει να είναι από τη φύση τους “απέναντι” ο ένας στον άλλο και ο λαός θα μπορούσε πάντα να έχει στην αρμοδιότητά του την επιλογή των Εισαγγελέων. Αυτό είναι ακίνδυνο για τον λαό, εφόσον οι επιλογές τους κρίνονται μόνον για το “πάθος” τους στην αναζήτηση της Δικαιοσύνης και όχι για την ορθότητα των αποφάσεών τους σ’ ό,τι αφορά την απονομή της. Οι Εισαγγελείς “διώκουν” και δεν “δικάζουν”. Όταν “διώκεις”, αρκούν οι καλές προθέσεις, η καλή αίσθηση περί δικαίου κλπ.. Αυτά είναι αρκετά, για να μπορούν να γίνουν οι Εισαγγελείς ΑΙΡΕΤΟΙ.

Αυτό προτείνουμε κι εμείς στη Συνταγματική Αναθεώρηση:

…ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΟΥΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ

…Αιρετούς Εισαγγελείς, οι οποίοι θα εκλέγονται απ’ ευθείας από τον λαό στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης και θα έχουν σταθερή θητεία στον ίδιο “κύκλο” …Εισαγγελείς, οι οποίοι θα εγκαταλείψουν τα δικαστικά μέγαρα όπου σήμερα βρίσκονται παραλόγως και παρανόμως και θα εγκατασταθούν στις Αστυνομικές Διευθύνσεις …Εισαγγελείς, οι οποίοι θα τίθενται επικεφαλής των Διωκτικών Αρχών, πλαισιωμένοι από εξειδικευμένους στον νόμο υπαλλήλους. Αυτοί οι Εισαγγελείς θα έχουν τα “μάτια” και τα “αυτιά” τους ανοιχτά σε ό,τι απειλεί την κοινωνία …Σε ό,τι απειλεί την κοινωνία και άρα και στη Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της. Αυτοί θα είναι τα άγρια “σκυλιά”, τα οποία θα προστατεύουν τον Κυρίαρχο λαό από τους εχθρούς του …Foreign or Domestic, όπως αρέσκονται να λένε οι Αγγλοσάξονες.

Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Η θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι μια θέση πολύ σημαντική για την άμυνα της Δημοκρατίας, γιατί αποτελεί την τελευταία “άμυνα” που μπορεί να έχει ένας λαός απέναντι στην οποιαδήποτε αυθαιρεσία ή προδοσία των πολιτικών ηγετών …Είναι η τελευταία “υπογραφή” πριν η οποιαδήποτε νομοθετική αυθαιρεσία γίνει επίσημος Νόμος του Κράτους …Η τελευταία ελπίδα πριν η οποιαδήποτε προδοσία βρει την εφαρμογή της. Ως εκ τούτου είναι πολύ σημαντικό πράγμα να μπορεί ο λαός στην οριακή περίπτωση, που θα κληθεί να δώσει τον αγώνα του, να μπορεί να “πιέζει” με τη στάση του έναν Πρόεδρο …Να μπορεί να πιέζει έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει ανάγκη την κοινωνική εκτίμηση και αναγνώριση.

Βολεύει λοιπόν τον λαό ο άνθρωπος, που θα γίνει Πρόεδρος, να έχει πιο πολλά να χάσει, αν αγνοήσει τον λαό, παρά να κερδίσει, υπακούοντας στα όποια εξωθεσμικά αφεντικά του. Αυτό και μόνον είναι αρκετό για έναν πολίτη, για να καταλάβει ποια είναι τα απαραίτητα προσόντα, τα οποία αναζητούνται για τους υποψήφιους Προέδρους. Μια ματιά να ρίξει κάποιος στον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, καταλαβαίνει αμέσως το πώς ΔΕΝ πρέπει να είναι ένας ιδανικός Πρόεδρος. Τα χαρακτηριστικά του Παπούλια είναι αρκετά, για να δημιουργηθεί το “πατρόν” ενός ιδανικού Προέδρου …Απλά ο άνθρωπος είναι το απόλυτο αντιπρότυπο.

Τι είναι λοιπόν ο Παπούλιας και δεν θα έπρεπε να γίνει ΠΟΤΕ ξανά ένας όμοιός του Πρόεδρος, προκειμένου να μην ξαναϋπάρξει προδοσία του λαού; …Ο Παπούλιας είναι ο χαρακτηριστικός τύπος του κομματικού παρασίτου της Μεταπολίτευσης …Ο τύπος εκείνου του ανθρώπου, ο οποίος διακρινόταν στην κομματική “καμαρίλα” και των δύο γιγάντων του δικομματισμού …Ένας άχρηστος πολιτικός, ένας παντελώς ανυπόληπτος άνθρωπος και θλιβερό κομματόσκυλο …Ένας ασήμαντος, που ανέλαβε το ανώτατο Πολιτειακό Αξίωμα και ως εκ τούτου το μόνο που είχε να κάνει στο σύνολο της θητείας του ήταν να διευθετεί τα “χρέη” του και να εξυπηρετεί τους ευεργέτες του.

Αυτός ο ασήμαντος άνθρωπος, που το μόνο που έκανε στη ζωή του ήταν να διασκεδάζει τον Ανδρέα με ανέκδοτα και ενίοτε να του “δανείζει” – όταν έπρεπε να τον σώσει—, ήταν αυτός ο οποίος ανέλαβε την Προεδρεία της Δημοκρατίας και υπέγραψε τα όσα προδοτικά αποφάσισαν τα “αφεντικά” και οι “ευεργέτες” του …Όλοι οι ευεργέτες του και άρα και οι σημερινοί Γερμανοί επικυρίαρχοι …Ο κάτι παραπάνω από γερμανόφιλος Πρόεδρος, ο οποίος ήταν Υπουργός Εξωτερικών όταν έπρεπε να ζητήσουμε τις γερμανικές αποζημιώσεις και δεν το έκανε ως καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός …Ο πρώτος Πρόεδρος, ο οποίος καταδέχθηκε να δει “prive” παρέλαση με το θράσος και την αλαζονεία ψευτόμαγκα, που κάθεται μόνος του πρώτη θέση σε επαρχιακό στριπτιζάδικο…

…Ένας αγράμματος άνθρωπος, που το “να’ούμε” θα ενοχλούσε ακόμα και τους “ρήτορες” των καφενείων …Ένας αποτυχημένος, που, μόλις οι συμπολίτες του τον έστειλαν στο σπίτι του, τον πήραν τα “τζάκια” και τον έκαναν Ανώτατο Πολιτειακό Παράγοντα …Ένας ψεύτης, ο οποίος όταν ήταν ανήλικος παρίστανε τον αγωνιστή του ’40 και όταν ήταν μεσήλικας τον αγωνιστή των φοιτητικών εξεγέρσεων …Ένας υποκριτής άνθρωπος, που στα χρόνια της απόλυτης εξαθλίωσης του λαού “θέλει” σαν συμπάσχων να μειώσει τον μισθό του, αλλά “σέβεται” το Σύνταγμα που δεν του το επιτρέπει, άσχετα αν το παραβιάζει καθημερινά με τις υπογραφές του …Ένας άπληστος φραγκοφονιάς, που, προσπαθώντας να αρπάξει ό,τι περισσότερο μπορεί από τη δημόσια τσέπη, “βαπτίζει” τις ιδιωτικές του υποθέσεις και μετακινήσεις σε “Προεδρικές” και δεν πληρώνει ούτε για να επισκεφτεί τα “σοσιαλιστικά” του σπίτια, τα οποία απέκτησε ως απολύτως άεργος και ανεπάγγελτος …Ένας θεατρίνος, που, κάθε φορά που υπογράφει κάποιο αντιλαϊκό και παράνομο “διάταγμα” που παρακάμπτει τη Βουλή, “μαλώνει” τους Τούρκους, για να παραστήσει τον πατριώτη και τον αντιστασιακό.

Ο Παπούλιας είναι η ιδανική περίπτωση, για να γνωρίζει ο πολίτης όχι τι πρέπει να είναι ένας Πρόεδρος αλλά τι ΔΕΝ πρέπει να είναι.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας:

• ΔΕΝ πρέπει να είναι πολιτικός.
• ΔΕΝ πρέπει να είναι κομματάνθρωπος.
• ΔΕΝ πρέπει να είναι ένας ασήμαντος άνθρωπος.
• Δεν πρέπει να είναι άεργος και ανεπάγγελτος.
• ΔΕΝ πρέπει να είναι ένας επαγγελματίας κρατικοδίαιτος άνθρωπος, που τη σημαντικότητά του να την οφείλει σε κάποιο δημόσιο πόστο και άρα να “χρωστά” την όποια διασημότητά του στους “ευεργέτες” που τον “έφτιαξαν”.
• ΔΕΝ πρέπει να είναι ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ.
• Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να είναι ένας Λαμπρός Έλληνας, ο οποίος διέπρεψε στον όποιον χώρο δραστηριοποιούνταν και έγινε διάσημος για το έργο του.
• Πρέπει να είναι ένας “αυτόφωτος” πολίτης, ο οποίος “λάμπει” μέσα στην κοινωνία και όχι ένας κακομοίρης, ο οποίος “λάμπει” για πρώτη φορά στη ζωή του μπροστά στις “λάμπες” της Προεδρίας.
• Πρέπει να είναι ένας καταξιωμένος Έλληνας με μεγάλο έργο και εξασφαλισμένη υστεροφημία, ώστε να τον ανησυχεί πραγματικά η οποιαδήποτε απειλή της.
• Πρέπει να είναι ένας Έλληνας, ο οποίος έχει πιο πολλά να “χάσει” από τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας σε περίπτωση που δεν σεβαστεί τον νόμο και τον λαό, παρά να κερδίσει από τα “ψευδομεγαλεία” της θέσης.
• Πρέπει να είναι ένας Έλληνας με προσωπικά επιτεύγματα και όχι ένας κακομοίρης, που η θέση τού Προέδρου να είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του.
• Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν πρέπει να “ευγνωμονεί” αυτούς που τον επέλεξαν ως ευεργέτες του, γιατί τον βόλεψαν στη θέση του …Πρέπει να τους “μισεί”, γιατί τον “εκμεταλλεύονται” υπέρ του λαού …Πρέπει να τους “μισεί”, γιατί του έβαλαν “φορτίο” στις πλάτες …Πρέπει να τους “μισεί”, γιατί θέτουν σε κίνδυνο την ασφαλή μετάβασή του προς την “αθανασία”, που του υπόσχεται το ήδη υπάρχον έργο του.

Αντιλαμβανόμαστε ότι ο άεργος και ανεπάγγελτος Παπούλιας μπορεί πράγματι να πετύχει μια θέση στην ελληνική ιστορία. Μπορεί, με τα χαρακτηριστικά του, να παράγει το απόλυτο “αντιπατρόν” για το μελλοντικό Προεδρικό “κουστούμι”. Μπορεί να γίνει το απόλυτο Αντιπρότυπο Προέδρου …Το “μέτρο”, για να “μετράμε” τις υποψηφιότητες του μέλλοντος …Ο Πρόεδρος της προδοσίας, των Μνημονίων, των εκατοντάδων προεδρικών διαταγμάτων και τον οποίο δεν πρέπει να δει ΠΟΤΕ ξανά καμία γενιά Ελλήνων. Μπορεί σε κάποιο μελλοντικό Σύνταγμα να αναφέρεται και το όνομά του στα προσόντα που θα απαιτούνται για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: …”Ο κάθε Έλληνας είναι άξιος να γίνει Πρόεδρος …αρκεί να μην είναι ή να μην έχει πρόθεση να γίνει Παπούλιας” …”Απεταξάμην τον Παπούλια, τα αφεντικά του και τις κομματικές πομπές του”… θα πρέπει να φωνάζουν στις ορκωμοσίες τους οι μελλοντικοί Πρόεδροι.

Περί αναδρομικής απονομής Δικαιοσύνης.

Σε μια χώρα όπου ο “συνταγματολόγος” Βενιζέλος “κατασκευάζει” εκ των υστέρων νόμους, οι οποίοι απαλλάσσουν αναδρομικά ενόχους Protonbankers, καλό είναι τιμωρηθούν αναδρομικά και οι ένοχοι. Σε μια χώρα όπου ο “συνταγματολόγος” Λοβέρδος τιμωρεί αναδρομικά αθώους “αιωνίους”, καλό είναι να τιμωρηθούν αναδρομικά και οι ένοχοι. Σε μια χώρα όπου οι “συνταγματολόγοι” έχουν μετατρέψει τον Συνταγματικό Νόμο σε “πατσαβούρα” για κάθε χρήση, καλό είναι να “καθαρίσουμε” μια για πάντα με τη “βρομιά”:

• Πρέπει να “δικαστεί” ο Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών και να δικαστούν αναδρομικά όλοι όσοι έχουν “απαλλαγεί” από τις ευθύνες των εγκλημάτων με τις παραγραφές.
• Πρέπει να αφαιρεθεί από τη Βουλή ο “δικαστικός” της ρόλος και να επανεξεταστούν από τη Δικαιοσύνη όλοι οι βουλευτές, οι οποίοι εξασφάλισαν το ακαταδίωκτο με τις ψήφους των συνενόχων συμμοριτών της Βουλής.

…Πρέπει η Δικαιοσύνη να δώσει “απαντήσεις” στα “μυστήρια” τού Μνημονίου

• Να διερευνήσει ΠΟΙΟΙ και με ποιων εντολές δημιούργησαν με παραπλανητικά – και άρα παράνομα – swaps το υπέρογκο δημόσιο χρέος.
• Να διερευνήσει ΠΟΙΟΙ και με ποιων εντολές ξεκίνησαν το “κόλπο” της μετακύλισης του ιδιωτικού χρέους των τραπεζών στη δημόσια “πλάτη”.
• Να διερευνήσει ΠΟΙΟΙ και με ποιων εντολές προκάλεσαν την τεχνητή αδυναμία δανεισμού, η οποία μας οδήγησε στα “νύχια” της τοκογλυφίας.
• Να διερευνήσει ΠΟΙΟΙ και με ποιων εντολές συνυπέγραψαν το προδοτικό Μνημόνιο.
• Να διερευνήσει ΠΟΙΟΙ και με ποιων εντολές δεν εξαγόρασαν “τζάμπα” ελληνικά ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά και έσπευσαν να πληρώσουν στο ακέραιο τους τοκογλύφους, οι οποίοι θησαύρισαν εις βάρος του ελληνικού λαού.
• Να διερευνήσει ΠΟΙΟΙ και με ποιων εντολές πούλησαν τζάμπα στους ίδιους τοκογλύφους τα “ασφάλιστρα” των δανείων.
• Να διερευνήσει ΠΟΙΟΙ και με ποιων εντολές ίδρυσαν το απόλυτα προδοτικό “όργανο” του ΤΑΙΠΕΔ.
• Να διερευνήσει ΠΟΙΟΙ και με ποιων εντολές απειλούν και εκβιάζουν τον ελληνικό λαό με “αποβολή” του από το ευρώ την ίδια ώρα που ο Ντράγκι απειλεί τους Ιταλούς, οι οποίοι θέλουν να φύγουν μόνοι τους απ’ αυτό, ότι κανείς δεν μπορεί να βγει – χωρίς αίμα – από αυτό.
• Να διερευνήσει αν όλα αυτά τα πρόσωπα συνδέονται κατά τον οποιονδήποτε τρόπο με την άρνηση της ελληνικής πλευράς να διεκδικήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις.

Αυτά – και άλλα περισσότερα – πρέπει να διερευνήσει η Ελληνική Δικαιοσύνη. Όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο, όλα αυτά δεν είναι τόσα “πολλά” όσο φαίνονται …Είναι “πτυχές” του ίδιου εγκλήματος …Στα ίδια πρόσωπα θα καταλήγουν όλες οι απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα …Μια συγκεκριμένη και ολιγομελής ομάδα προσώπων ήταν αυτή που μας πρόδωσε …Μια ομάδα, που, ακόμα και σήμερα, “κρύβεται” πίσω από βουλευτικές “ασυλίες” και σοσιαλιστικές “διεθνείς” …Μια ομάδα, η οποία μας “θυμίζει” πάντα τον ρόλο της, όταν πρέπει σε κάθε προδοτικό Μνημόνιο να ψηφίσει “…ναι σε όλα”.

Αν διερευνηθούν όλα αυτά, εύκολα θα αποδειχθεί στο παγκόσμιο κοινό ότι η Ελλάδα ήταν το μεγαλύτερο και διασημότερο θύμα συνωμοσίας στην ιστορία του Πλανήτη. Η πατρίδα μας, με τη βοήθεια των διαφθορέων Γερμανών, βρέθηκε υπό την εξουσία των δωσίλογων και προδόθηκε εκ των έσω …Βρέθηκε μόνη και αβοήθητη απέναντι σε μια ύπουλη και απρόκλητη επίθεση των πιο ισχυρών οικονομικών και στρατιωτικών δυνάμεων στον κόσμο …Το τελευταίο θύμα της αμετανόητης Γερμανίας, η οποία πλήγωσε για άλλη μία φορά το ελληνικό “κορμί” …Μια επίθεση μεθοδευμένη από Γερμανούς Πράκτορες και Έλληνες δωσίλογους, μέσω της “γέφυρας” της ναζιστικής SIEMENS.

Όλα αυτά πρέπει κάποτε να αποκαλυφθούν και αυτό είναι δουλειά των επαγγελματιών της Δικαιοσύνης. Να διερευνηθούν όλες οι πιθανές και απίθανες σχέσεις των γνωστών γερμανόφιλων Σημίτηδων, Μητσοτάκηδων, Παπούληδων, Πικραμένων, Κοκκάληδων, Χριστοφοράκων και λοιπών με τον γερμανικό Παράγοντα. Πρέπει να μάθουμε όλοι πότε και με ποιον τρόπο ο φτωχοχαφιές τής Στάζι με το όνομα Κόκκαλης – και την υποστήριξη του χαφιεδοΚΚΕ – “άλωσε” τον ΟΤΕ και μέσω αυτού ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Όλο το “σκουπιδαριό” της Στάζι, το οποίο επιτέθηκε ύπουλα και άλωσε την Ελλάδα, πρέπει να αποκαλυφθεί …Περί αυτού πρόκειται.

Οι τοπικές αντιπροσωπείες των γερμανικών εταιριών στην Ελλάδα ήταν στην πραγματικότητα παραρτήματα των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών …Κανονικοί πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών παρίσταναν τα στελέχη επιχειρήσεων. Οργανωμένο σχέδιο “επίθεσης” υπήρξε από τη Γερμανία …Την Γερμανία, η οποία ακόμα και σήμερα αρπάζει ό,τι πολύτιμο έχει το ελληνικό κράτος και ο ελληνικός λαός …Τη Γερμανία, η οποία αναγκάζει την Ελλάδα να “ιδιωτικοποιήσει” τα αεροδρόμιά της, τα οποία στην πραγματικότητα τα κρατικοποιεί η ίδια για δικό της λογαριασμό. Ούτε ο Χίτλερ δεν τόλμησε να εμφανίσει τις κατακτήσεις του ως “ιδιωτικοποιήσεις” των ηττημένων …Ούτε αυτός δεν τόλμησε να κάνει αυτά, τα οποία κάνει σήμερα η Γερμανία.

4000 Έλληνες αυτόχειρες ζητούν τη δικαίωσή τους απέναντι στην νέα γερμανική κτηνωδία. Πρέπει τα κτήνη τύπου Μέρκελ και Σόιμπλε να καθίσουν στο “σκαμνί” των Διεθνών Δικαστηρίων, γιατί τα θύματά τους είναι πολύ περισσότερα από αυτά όλων των Μιλόσεβιτς και Κάρατζιτζ μαζί. Καλό είναι λοιπόν να αρχίσει το ελληνικό κράτος – και βέβαια και οι Έλληνες πολίτες – να προετοιμάζουν ένα τέτοιο κατηγορητήριο …Να συλλέγουν τις κατά καιρούς δημόσιες δηλώσεις διεθνών οικονομικών παραγόντων, οι οποίοι μιλούν για οργανωμένο σχέδιο κατά της οικονομίας και της ανεξαρτησίας της χώρας. Δεν είναι δυνατόν απλά ιδιωτικά συμφέροντα να αφεθούν ατιμώρητα να οδηγούν ένα κράτος στην καταστροφή και έναν λαό στον όλεθρο. Η αλήθεια πάντα εκδικείται και η αλήθεια αυτήν τη στιγμή είναι με την πλευρά των Ελλήνων.

Η προτεσταντική και ολοκληρωτική Νέα Τάξη Πραγμάτων θα αρχίσει να έχει τα μεγάλα της προβλήματα από τη χώρα στην οποία επιτέθηκε πρώτα, ύπουλα και με τη μεγαλύτερη σφοδρότητα. Τώρα, και μετά από μισό αιώνα, αναγκάζονται οι Προτεστάντες να αποκαλυφθούν, προκειμένου να δρομολογήσουν τα σχέδιά τους. Αποκαλύπτεται τώρα ότι οι Γερμανοί Ναζί και οι σταλινικοί Ανατολικοευρωπαίοι ήταν συνέταιροι με τους Αγγλοσάξονες της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Αποκαλύπτεται ότι οι δωσίλογοι, τους οποίους δημιούργησαν οι ΝΑΖΙ στις ευρωπαϊκές χώρες που κατέκτησαν, ήταν οι “όμηροι” που είχαν ανάγκη οι νικητές, για να ελέγξουν αυτές τις χώρες απόλυτα, αφού θα τις “απελευθέρωναν”.

Με αυτήν τη μυστική και συνωμοτική συνεργασία ελέγχουν τα πάντα. Αποδεικνύεται ότι αυτοί, οι οποίοι “εφεύραν” την Democracy, ήταν οι ίδιοι που εφεύραν και τους “στημένους” εχθρούς της, που είναι ο Ναζισμός και ο Σταλινισμός. Οι ίδιοι άνθρωποι είναι οι χρηματοδότες αυτών που βομβαρδίζουν τους λαούς, για να τους επιβάλουν την Democracy και οι ίδιοι είναι αυτοί που χρηματοδότησαν και τον Ναζισμό και τον Σταλινισμό. Υπάλληλοι των ίδιων ανθρώπων ήταν όχι μόνον ο Χίτλερ και ο Στάλιν, αλλά και Τσόρτσιλ και ο Ρούζβελτ …Η μεγαλύτερη συνωμοσία όλων των εποχών ήταν οι Παγκόσμιοι Πόλεμοι, τους οποίους προκάλεσαν μεταξύ τους οι Προτεστάντες, προκειμένου να επιβληθούν σε όλους τους υπόλοιπους.

Γι′ αυτόν τον λόγο οι “οραματιστές” της ενιαίας Ευρώπης ήταν όλοι τους Γερμανοί πρώην ΝΑΖΙ και μεγαλοστελέχη εταιριών – όπως η I.G.Farben – που είχαν δημιουργηθεί από τον Χίτλερ και είχαν κατηγορηθεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Γι′ αυτόν τον λόγο ο πρώτος και μεγαλύτερος “ευεργέτης” της Ενιαίας Ευρώπης ήταν ο σταλινικός Γκορμπατσόφ, ο οποίος χάρισε στη ναζιστική Γερμανία το άλλο της μισό. Γι′ αυτόν τον λόγο η ηγεσία του προτεσταντικού “μαγαζιού” τής Ενωμένης Ευρώπης έχει παραδοθεί αποκλειστικά σε δικούς τους ανθρώπους …Σε ναζιστές τύπου Γιουγκέρ και Σόιμπλε, οι οποίοι βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με σταλινικούς τύπου Μπαρόζο και Μέρκελ. Γι′ αυτόν τον λόγο ο ναζιστής Μιχαλολιάκος και ο σταλινικός Κουτσούμπας είναι τα καλύτερα “δεκανίκια” των δωσίλογων ιδιοκτητών τού παραπαίοντος ελληνικού δικομματισμού. Αυτοί κάνουν τις “φασαρίες”, για να φαίνονται οι προδότες σαν σοβαροί πολιτικοί και “ειρηνοποιοί”.

…Αποτελεί ντροπή για τον οποιονδήποτε Έλληνα να δηλώνει “δεξιός” ή “αριστερός” και να μην γνωρίζει ότι αυτοί είναι οι περιοριστικοί “νάρθηκες”, τους οποίους κατασκεύασαν οι Προτεστάντες, προκειμένου να παγιδεύσουν στην απόλυτη “ακαμψία” τα θύματά τους …Δεν μπορείς να θεωρείς τον εαυτό σου Έλληνα, που έχει διαπαιδαγωγηθεί με την κορωνίδα των πνευματικών “εργαλείων”, όπως είναι τα Ομηρικά Έπη, και να δηλώνεις ως πολιτική “ταυτότητα” κάτι, το οποίο δημιούργησαν κάποιοι ανώνυμοι υπάλληλοι των τοκογλύφων σε κάποια υπόγεια της Πρωσίας και της Βρετανίας

…Δεν μπορείς να είσαι Έλληνας και να παγιδεύεσαι στα τεχνητά “αδιέξοδα” του “τσαντιριού”, που λέγεται Democracy …Δεν μπορείς να είσαι Έλληνας και να κρίνεις τους γύρω σου με τις τεχνητές “παρωπίδες” των Προτεσταντών – Τεχνητά “παραπετάσματα” της πλάκας είναι οι “αριστερές” και “δεξιές” πολιτικές …Δεν μπορεί ένας Έλληνας να δηλώνει ως πολιτική του θέση την προτίμηση σε έναν τύπο βαρβαρότητας, είτε αυτός είναι αριστερόστροφος είτε δεξιόστροφος …Οι βάρβαροι είναι αυτοί που πρέπει να δηλώνουν δεξιοί ή αριστεροί, γιατί η βαρβαρότητα είναι “διαμερισματοποιημένη” …Οι βάρβαροι είναι ναζιστές, καπιταλιστές, σοσιαλιστές ή κομμουνιστές …γιατί η βαρβαρότητα είναι σχετική.

Περί αυτού πρόκειται. Αυτό είναι το μυστικό της προτεσταντικής «πατέντας». Οι Προτεστάντες δημιούργησαν μόνοι τους τις δύο ακραίες ιδεολογίες-«σκουπίδια», για να φτιάξουν τις βάσεις των κομμάτων του διπολισμού, τα οποία μονοπωλούν παγκοσμίως την εξουσία στην Democracy. Μόνοι τους δημιούργησαν τις ιδεολογίες του παγκόσμιου δικομματισμού. Δημιούργησαν τα κυρίαρχα κόμματα των «χριστιανοδημοκρατών» και των «σοσιαλοδημοκρατών» με την τεχνική του «μαργαριταριού». Τι είναι αυτή η τεχνική; Πάνω σε ένα βασικό «σκουπίδι», το οποίο το κρύβεις επιμελώς, χτίζεις κάτι νέο, που να φαίνεται εντυπωσιακό και βέβαια να μπορεί κρύβει τον αρχικό του πυρήνα. Πάνω σε ένα «σκουπίδι» κολλάς διάφορα «γυαλιστερά» αντικείμενα, για να φτιάξεις κάτι «εντυπωσιακό», το οποίο όμως δεν παύει να είναι άχρηστο, εφόσον είναι χτισμένο πάνω σε ένα «σκουπίδι».

Με αυτόν τον τρόπο είναι φτιαγμένα τα κόμματα του δικομματισμού. Οι ρεπουμπλικάνοι και οι εργατικοί …Οι Τόρυς και οι Εργατικοί …Οι χριστιανοδημοκράτες και οι σοσιαλοδημοκράτες. Όπως και να τους λένε στον Δυτικό Κόσμο, όλοι αυτοί είναι όψεις του ιδίου νομίσματος. Η σύγχρονη «Δεξιά» είναι χτισμένη πάνω στον προτεσταντικό ναζισμό. Αυτός είναι ο βασικός της πυρήνας. Ο βάρβαρος, που είναι δεξιός, είναι κατά βάση ναζιστής, και εκεί τείνει στο όριο. Στον αντίποδα αυτής της κατάστασης συμβαίνει το ανάλογο. Ο βάρβαρος, που είναι αριστερός, είναι κατά βάση κομμουνιστής, και εκεί τείνει στο όριο. Όταν υπάρχει οικονομική «άνεση», όλοι είναι «δημοκράτες». Όταν υπάρχει ένα εύκολο «dream», όλοι είναι άνετοι. Όταν αρχίζουν τα δύσκολα, όλοι τείνουν στο βασικό δομικό «σκουπίδι» τού κόμματος. Όταν τα χαλαρά μέρη των κομμάτων τα διαλύει η κρίση, εμφανίζονται οι βασικοί τους «πυρήνες». Όταν οι πολλοί αφελείς – οι οποίοι απλά νομίζουν πως είναι «αριστεροί» ή «δεξιοί» – εγκαταλείπουν τα κόμματα, παραμένουν εκεί οι φασίστες για να αγωνιστούν. Με αυτά τα οπλισμένα και απάνθρωπα άκρα οι φασίστες μονοπωλούν την εξουσία, παριστάνοντας τους δημοκράτες.

Τι σχέση έχει ο ελληνισμός με αυτήν την απάνθρωπη και «στημένη» κατάσταση; Ο ελληνισμός είναι απόλυτα ορισμένος και ενιαίος από τη φύση του …Είτε είσαι “εντός” αυτού είτε βρίσκεσαι “εκτός” …Είτε σκέφτεσαι με βάση το “μέτρο” του ανθρώπου είτε όχι. Απλά πράγματα …Η Δημοκρατία είναι ιδεολογία από μόνη της …Ξεχωριστή ιδεολογία …Η Δημοκρατία δεν είναι η δημόσια «τουαλέτα» όπου μπαίνουν οι φασίστες αριστεροί και δεξιοί για να «αποπατήσουν» και να μοιράσουν μεταξύ τους εξουσίες και βολέματα με «άλλοθι» το «όνομα» του λαού.

Όταν είσαι Έλληνας, είσαι απλά δημοκράτης και αυτό σε καθιστά αυτόματα μη βάρβαρο …Σκέφτεσαι ως δημοκράτης και όταν το κάνεις αυτό είσαι σίγουρος ότι τα πάντα θα λειτουργήσουν τέλεια, εφόσον θα βασιστούν στην έννοια της ισότητας και της δικαιοσύνης, την οποία εξασφαλίζει η Δημοκρατία …Σκέφτεσαι με “άξονα” τον άνθρωπο και σε μια τέτοια περίπτωση το κεφάλαιο θα ακολουθήσει …Αναγκαστικά θα πρέπει να “υποταχθεί” στις ανάγκες τού ανθρώπου. Στη Δημοκρατία οι αγορές είναι αυτές οι οποίες υποτάσσονται στους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι στις αγορές.

Όταν είσαι Έλληνας δεν σκέφτεσαι σαν βάρβαρος με “άξονα” το κεφάλαιο, προσπαθώντας ως σύγχρονος “Προκρούστης” να προσαρμόσεις τον άνθρωπο στις ανάγκες τής λειτουργίας τού κεφαλαίου …Δεν σκέφτεσαι σαν “χασάπης”, που προσπαθείς να “ακρωτηριάσεις” ανθρώπους, δημιουργώντας μικρούς προλετάριους ή ναζιστές, οι οποίοι “χωράνε” να μπουν στα “κουτιά” των αγορών …Στα ιδιόκτητα κομματικά «κουτιά» των βιομηχάνων και των τραπεζιτών. Δημιουργήματα του Σάξονα “Προκρούστη” είναι οι “αριστεροί” και οι “δεξιοί” και τα φασιστικά “δείγματά” τους …Ως Έλληνας δεν γίνεσαι λεία αυτού του βάρβαρου “χασάπικου” …Παίρνεις τα καλύτερα από όλους τους χώρους και δεν παγιδεύεσαι στα “μερικά”, που δημιουργούν οι πονηροί, για να προκαλούν τεχνητές αντιπαλότητες για αφελείς.

Όλα αυτά, δηλαδή, τα οποία βλέπουμε σήμερα, δεν είναι τυχαία. Αυτά επιβάλει το προτεσταντικό διευθυντήριο των Βρυξελών, που είναι και ο ιδιοκτήτης του ναζισμού και του σταλινισμού. Αυτοί οι εγκληματίες, με πρόσχημα την ειρήνη και την ευημερία τής Ευρώπης, δημιούργησαν το “σφαγείο” της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το φοβερό “γιαταγάνι” τού ευρώ. Έχοντας το πλεονέκτημα να ελέγχουν τις “αριστερές” και “δεξιές” ηγεσίες των δικών τους χαφιέδων, τόλμησαν να “επιτεθούν” στα κράτη, χωρίς να φοβούνται τις αντιδράσεις. Αυτοί φόρτωσαν τους λαούς με ψεύτικα τοκογλυφικά χρέη, για να τους βάλουν στα Μνημόνια των “κατασχέσεων” των κρατών τους. Αυτοί επιτέθηκαν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης με στόχο να τις κατακτήσουν και να λεηλατήσουν τους λαούς τους …Να ολοκληρώσουν το σχέδιο που είχαν καταστρώσει με τον Χίτλερ. Ανάμεσα σε αυτές τις χώρες ήταν και η Ελλάδα.

Όμως, αυτή η επίθεση κατά της Ελλάδας αποτελεί ύβριν για τους προτεστάντες. Γιατί; …Γιατί αυτοί ήταν οι απόλυτα ευεργετημένοι από τον ελληνικό πολιτισμό. Κανένας άλλος δεν πήρε τόσα πολλά και τόσο τζάμπα από τον ελληνικό πολιτισμό όσο αυτοί. Ό,τι έχουν και δεν έχουν είναι ελληνικό. Από τη δήθεν “φιλοσοφία”, την οποία πουλάνε με συσκευασία Χάρβαρντ, μέχρι την ίδια τη γλώσσα που μιλάνε, τα πάντα είναι βασισμένα στον ελληνικό πολιτισμό. Τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα, τα οποία διατηρούν στα μουσεία τους, είναι απλά μια “αναπαράσταση” της σχέσης τους με τον ελληνισμό …Αυτοί βάζουν τη φτηνή “συσκευασία” και ο ελληνισμός βάζει το πολύτιμο “έκθεμα” …Ούτε την Democracy, η οποία αποτέλεσε τη μέγιστη “πατέντα” τους, δεν τόλμησαν να την παρουσιάσουν με ένα δικό τους όνομα, γιατί απλούστατα φοβούνταν πως ήταν θέμα χρόνου η σύγκρουσή της και άρα και ήττα της από την ελληνική Δημοκρατία.

Ενώ δηλαδή η Democracy, ως τύπος πολιτεύματος, είναι παντελώς διαφορετική στη λειτουργία της από τη Δημοκρατία, δεν τόλμησαν οι Αγγλοσάξονες να τη “βαπτίσουν” με δικό τους όνομα, γιατί δεν ρίσκαραν να αφήσουν την ελληνική Δημοκρατία “διαθέσιμη” στους λαούς και άρα σε κάποια στιγμή βρεθούν “απέναντί” της. Οι εφευρέτες τού ναζισμού και του κομμουνισμού δεν τόλμησαν να δώσουν δικό τους όνομα στην “κορωνίδα” υποτίθεται της πολιτικής τους επιστήμης. Προτίμησαν να την “μεταμφιέσουν” με το ελληνοπρεπές όνομα, ώστε να βάλουν τους λαούς να αναζητούν τις λύσεις στις διάφορες εκδοχές της και στην πραγματικότητα να κυνηγάνε τη “σκιά” τους. Γιατί είναι διαφορετικό πολίτευμα η Democracy από τη Δημοκρατία; …Γιατί δεν αρκούν μόνον οι φαινομενικές ομοιότητες, για να τα κάνουν ίδια…

…Ούτε ο διαχωρισμός των εξουσιών ούτε ένα κτίριο μιας Βουλής είναι απόδειξη της ύπαρξης της Δημοκρατίας. Ένα βασιλικό ή φασιστικό πολίτευμα, δηλαδή, δεν έχει εκτελεστική ή δικαστική ή νομοθετική εξουσία; Είναι δημοκρατικό, επειδή απλά έχει διαχωρισμένες τις εξουσίες; Το θέμα είναι ποιος τις ελέγχει και ποιος διορίζει τις ηγεσίες αυτών των εξουσιών …και όχι το αν υπάρχουν, που πάντα υπάρχουν. Επειδή υπάρχει Κοινοβούλιο στην Democracy, είναι αυτό δημοκρατικό; Το θέμα είναι ποιος τοποθετεί τους Βουλευτές μέσα σε ένα Κοινοβούλιο και όχι αν υπάρχει τέτοιο. Αν κάποιος ελέγχει την ταυτότητα αυτών που γίνονται βουλευτές, όπως για παράδειγμα ένας κομματάρχης, πώς μπορεί να είναι δημοκρατικό το πολίτευμα, όταν υπάρχει κάποιος άνθρωπος, που υποτάσσει τη Βουλή στη θέλησή του; …Ο Χίτλερ αρχηγός κόμματος δεν ήταν;

Πέρασαν παραπάνω από δύο χιλιάδες χρόνια από τότε που υπάρχει η Δημοκρατία και ακόμα οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει πώς αυτή λειτουργεί, τη στιγμή που υποτίθεται ασχολούνται με αυτήν και τα προβλήματά της …κάθε μέρα. Φτάσαμε στο σημείο να δηλώνουν δημοκράτες ακόμα και οι πιο σκληροπυρηνικοί σταλινικοί και να μην φοβούνται μην τους πάρουν με τις ντομάτες για τη βλακεία τους. Μέχρι και ο Ερντογάν, όταν χτυπούσε τους διαδηλωτές του πάρκου Γκεζί, μας έκανε αναλύσεις για τη λειτουργία της δημοκρατίας. Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία και εκεί έπαιζε ρόλο η μεταβλητή έννοια της Democracy. Η Democracy ήταν χρήσιμη για τους φασίστες, γιατί τους επέτρεπε να ελέγχουν τα πάντα, χωρίς να προκαλούν …Τους επέτρεπε να μπαίνουν στα κράτη σαν “ευεργέτες”, ενώ αυτοί έμπαιναν ως “νταβατζήδες” …Τους επέτρεπε να βαπτίζουν το “ψάρι” “κρέας” και να ελέγχουν τα πάντα.

Δεν είχαν πλέον την ανάγκη να “σπρώχνουν” Δικτάτορες και Βασιλείς, για να κάνουν τη δουλειά τους. Δεν χρειαζόταν να συναντιούνται κρυφά στα υπόγεια με μυστικούς προδότες …Τους προδότες τούς έκαναν “ήρωες” …Έβγαιναν στα μπαλκόνια μαζί τους, παριστάνοντας από κοινού τους “σωτήρες” του τόπου και της “δημοκρατίας”. Παντού “πουλούσαν” Democracy και απαιτούσαν από τους λαούς να υποτάσσονται σ’ αυτούς με την ταπεινότητα του ευεργετούμενου απέναντι στον ευεργέτη. Τα “αφεντικά” του Δυτικού Κόσμου. Οι “πρώτοι” του “πρώτου” κόσμου.

Σαν παγκόσμιοι προστάτες της “Δημοκρατίας”, ήταν οι ειδικοί στο να ανακαλύπτουν – όταν βέβαια δεν μπορούσαν μόνοι τους, τους βοηθούσαν οι κομμουνιστές σαν τον Μίκη Θεοδωράκη – “σωτήρες” την λαών και να τους “σπρώχνουν” στην εξουσία. Υποστήριζαν δεξιούς “Εθνάρχες” και αριστερούς “Σοσιαλοπατέρες” ανάλογα με τα σχέδιά τους. Στη συνέχεια τους βοηθούσαν να γίνουν από κοινού “μονοπωλιακοί” κομματάρχες, για να στηθεί ο τοπικός «καραγκιόζ μπερντέ» της Democracy. Τους βοηθούσαν με όλα τα μέσα, ακόμα κι αν έπρεπε να “ξεφορτωθούν” κάποιους ενοχλητικούς Παναγούληδες ή Αθανασιάδηδες καί των δύο πλευρών. Ακόμα και οι χρηματοδοτήσεις των κομμάτων ήταν «άνωθεν» επιβεβλημένες …Υποχρεωτικές για όλους …Διαφορετικά δεν λειτουργεί ο κομματισμός όπως τους βολεύει.

Απλά πράγματα …Ίδρυαν τα κυρίαρχα κόμματα με το γνωστό αριστεροδεξιό «πατρόν» και τα παρέδιδαν στους δικούς τους ανθρώπους …Τα κόμματα, τα οποία στην πραγματικότητα τα θεωρούσαν δικές τους ιδιοκτησίες και τα χειρίζονταν ως τέτοιες. Κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, ανήκουν στους ιδρυτές τους. Στην πραγματικότητα αυτά τα κόμματα, μαζί και οι ιδρυτές τους, ανήκουν στα αφεντικά τους. Τα κόμματα δεν παραδίδονται εκεί όπου θέλουν οι «σύνεδροι», οι οποίοι ψηφίζουν σε δήθεν κομματικά συνέδρια …Τα κόμματα παραδίδονται από τις Πρεσβείες των Προτεσταντών στους εκλεκτούς τους. Στους εκλεκτούς αναγνωρίζονται ως ικανή «προϋπηρεσία» για τη λήψη της εξουσίας μακροχρόνιες περίοδοι εκμάθησης γκολφ, «γκομενοκυνηγίου», ταβερνοεξόδων, ποδηλατάδων ή απλής «ταβανοθεραπείας». Με «δακτυλίδια» ορίζονται οι ιδιοκτήτες και με «δακτυλίδια» γίνονται οι διαδοχές. Αυτό γινόταν πάντα και αυτό γίνεται και σήμερα.

Απλά πράγματα …Megalo kolpo, όπως θα έλεγε και η Μαργαρίτα. Όλα γινόταν με την ψήφο και άρα την «υπογραφή» του «κυρίαρχου» λαού. Τοποθετούσαν στις ηγετικές θέσεις – θεωρητικά ανεξάρτητων κρατών – “σωτήρες” των μυστικών υπηρεσιών και είχαν κέρδη αποικιών, χωρίς να προκαλούν τους λαούς. Τοποθετούσαν την κορυφή των κρατών ανώμαλους, προδότες, δολοφόνους, μοιχούς και κλέφτες και μπορούσαν να τους εκβιάζουν όποτε τους βόλευε. Ελέγχοντας τα κόμματα των «Εθναρχών», δεν είχαν φόβο για ανεπιθύμητες εξελίξεις. Έχτιζαν άφοβα “Ναούς” της Δημοκρατίας, γνωρίζοντας ότι αυτοί δεν επρόκειτο ποτέ να λειτουργήσουν όπως θα έπρεπε, γιατί απλούστατα δεν συνέφερε πρώτα απ’ όλους τους δικούς τους “Εθνάρχες” …Τους ανώμαλους και διεφθαρμένους «Εθνάρχες», οι οποίοι βολεύονταν στη μονιμότητα της εξουσίας και της ασυλίας.

Δεν υπάρχει φασίστας στον κόσμο που να μην έχει και μία Βουλή να «συνυπογράφει» τις αθλιότητές του. Μέχρι και ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε μια Βουλή από πίσω του, για να δίνει νομοθετικό «κύρος» στις αποφάσεις του. Αυτό ήταν το μεγάλο κόλπο των «κηδεμόνων» του κόσμου. Όλα τα φασιστικά πολιτεύματα τα έκαναν να μοιάζουν φαινομενικά μεταξύ τους και τα “βάπτιζαν” Democracy. Από εκεί και πέρα αρκούνταν στο να ελέγχουν ακόμα και εξ’ αποστάσεως τα λειτουργικά τους χαρακτηριστικά. Γιατί; …Για να σταματάνε την κάθε Democracy κάθε φορά που “προσέγγιζε” τη λειτουργία της ελληνικής Δημοκρατίας. Για να σταματάνε εν τη γενέση της κάθε συνταγματική αλλαγή – είτε συνειδητή είτε κατά λάθος—, η οποία θα την οδηγούσε προς το ελληνικό άκρο.

Η πολυτέλεια, την οποία απολάμβαναν οι ιδιοκτήτες της ήταν ότι, γνωρίζοντας πώς λειτουργεί η αμετάβλητη Δημοκρατία, γνώριζαν πότε να επεμβαίνουν, ώστε να ωθούν τα πράγματα μακριά από τη λύση που θα τους απειλούσε. Γνώριζαν εξ’ αρχής ποιες δομικές αλλαγές της Democracy τούς απειλούν και τις σταματούσαν πριν αυτές γίνουν επικίνδυνες. Κανείς δηλαδή δεν πρέπει να έχει την αφέλεια να πιστεύει ότι οι λαοί μπορούσαν να φτιάξουν τους συνταγματικούς νόμους της αρεσκείας τους. Τα όσα προτείνουμε, για παράδειγμα, σε αυτό το κείμενο, είναι βέβαιον ότι θα “χτυπήσουν” κάποιους “συναγερμούς” στο αγγλοσαξονικό “διευθυντήριο”. Αν δεν το αντιληφθούν οι ίδιοι, θα τους ενημερώσουν οι ντόπιοι πιστοί τους χαφιέδες …Οι γνωστοί κομματάρχες, οι οποίοι διορίστηκαν τέτοιοι από την αμερικανική πρεσβεία.

…Και όμως, αυτοί οι Προτεστάντες επικυρίαρχοι, οι οποίοι χρωστάνε τα πάντα στους αρχαίους Έλληνες, ήταν αυτοί που επιχείρησαν να τους αφανίσουν ως λαό. Αυτοί, οι οποίοι δεν δημιούργησαν ποτέ τίποτε και “σκαρφάλωσαν” στην κορυφή του κόσμου με το ελληνικό “ασανσέρ” της γνώσης, επιχείρησαν να κάνουν κακό στη μεγαλύτερη πνευματική δύναμη που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. Σε αυτήν τους την αθλιότητα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τους βοηθήσαμε και εμείς ως λαός με τη στάση μας. Με την περίπτωσή μας αποδείχθηκε για ακόμα μία φορά ότι, όποιος δεν διδάσκεται από την ιστορία του, θα κληθεί να την ξαναζήσει με ακόμα χειρότερο τρόπο.

Ποτέ δεν πιστεύεις τη “συγνώμη” των Αγγλοσαξόνων. Αυτό δεν είναι θέμα ρατσισμού …Είναι θέμα γνώσης. Η έννοια της συγνώμης συνδέεται με τον πολιτισμό και αυτοί έχουν ένα «θέμα» με τον πολιτισμό. Δεν είναι απολίτιστοι οι ίδιοι, αλλά έχουν μάθει τον πολιτισμό των άλλων να τον εκμεταλλεύονται σαν αδυναμία των άλλων. Έχουν μάθει τον πολιτισμό των άλλων να τον εκλαμβάνουν σαν αφέλεια των άλλων. Δεν σέβονται τους κανόνες του πολιτισμού, γιατί εξασφαλίζουν μεγάλα κέρδη, φερόμενοι όπου τους βολεύει ως απολίτιστοι …Έχουν μάθει να τον χειρίζονται ως “όργανο” εις βάρος των άλλων.

Ως εκ τούτου, ο λόγος τους – και άρα και η “συγνώμη” γι′ αυτούς – δεν είναι ποτέ ειλικρινής …Δεν έχεις κανέναν λόγο να πιστεύεις τον λαό εκείνο, ο οποίος τη συγνώμη του δεν την εμπιστεύεται ούτε ο ίδιος και γι′ αυτόν τον λόγο βέβαια πρόσφερε στον ανθρώπινο πολιτισμό και τα «προγαμιαία» συμβόλαια. Δεν έχεις λόγο να πιστεύεις ανθρώπους, που, λίγες στιγμές πριν τη μεγάλη χαρά της ζωής τους, μαλώνουν σαν τα σκυλιά για την υποθετική περίπτωση του διαζυγίου. Δεν έχεις λόγο να πιστεύεις ανθρώπους, οι οποίοι δεν εμπιστεύονται κανέναν και βάζουν τους υποτίθεται αγαπημένους τους να υπογράφουν συμφωνίες οικονομικού χαρακτήρα.

Αυτούς πάντα πρέπει να τους βάζεις να υπογράφουν αυτά τα οποία συμφωνείς μαζί τους, γιατί η συγνώμη τους, όπως και ο λόγος τους, απλά δεν έχει καμία αξία. Πρέπει να τους τιμωρείς όταν πρέπει να τιμωρηθούν και να τους ανταμείβεις όταν πρέπει να ανταμειφθούν. Δεν στηρίζεσαι ποτέ στον λόγο τους. Καμία συγνώμη δεν τους αναγνωρίζεις, γιατί η «αυτοτιμωρία» της αυτοκριτικής είναι γι′ αυτούς άγνωστη έννοια. Η συγνώμη γι′ αυτούς είναι ένα επιπλέον “εργαλείο”, για να αποκτήσουν πλεονέκτημα ή να αποκομίσουν κέρδος …Ένα ακόμα «εργαλείο» για να αποφύγουν να πληρώσουν τις συνέπειες των πράξεών τους ή να κερδίσουν χρόνο, όταν για τον οποιονδήποτε λόγο έχουν ανάγκη τον χρόνο. Αυτό έπρεπε να το γνωρίζουν οι Έλληνες, εφόσον τους είχαν δει τους «πολιτισμένους» πώς αντιδρούσαν, όταν έφευγαν από την Ελλάδα ως ηττημένοι.

…Με “μέσον” τους Άγγλους γλίτωσαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα. Οι Άγγλοι ήταν αυτοί οι οποίοι ανάγκασαν τους Έλληνες να δεχθούν την «κάλπικη» γερμανική συγνώμη. Οι Έλληνες είδαν με τα ίδια τους τα μάτια πώς οι σκληροί τύραννοι και ανηλεείς βασανιστές της προηγούμενης ημέρας μετατρέπονταν σε χρόνο μηδέν σε ασπόνδυλους κλαίοντες ικέτες …Με λερωμένα εσώρουχα έφευγαν από την Ελλάδα οι πρόγονοι των σημερινών “σκληρών” Σόιμπλε …Με “συγνώμες” και συνεννοήσεις με τους δωσίλογους και τους Εγγλέζους γλίτωσαν τα θλιβερά τομάρια τους οι Ούννοι, οι οποίοι καθημερινά αιματοκυλούσαν γυναικόπαιδα στην ελληνική ύπαιθρο …

Παντού και πάντα την ίδια μέθοδο ακολουθούν οι επαγγελματίες της συγνώμης. Με τις ίδιες κάλπικες “συγνώμες” οι σημερινοί ανηλεείς δανειστές δεν πλήρωσαν τα χρέη τους και εξασφάλισαν τη σωτηρία τής κατεστραμμένης μεταπολεμικής γερμανικής οικονομίας …Με τις ίδιες “συγνώμες” διατήρησαν τη βιομηχανική τους παραγωγή στη μεταπολεμική περίοδο όταν η γερμανική τεχνογνωσία έπρεπε να μοιραστεί στους νικητές ως λεία πολέμου. Με τις ίδιες “συγνώμες” οι “μακελάρηδες” της Γιουγκοσλαβίας πέτυχαν την επανένωση της Γερμανίας …Με “μέσον” επιβιώνουν και πετυχαίνουν πάντα τους στόχους τους οι “θεματοφύλακες” του ελεύθερου ανταγωνισμού.

Όλα αυτά ένα έμπειρο έθνος, όπως το ελληνικό, έπρεπε να τα γνωρίζει και, όπως αποδείχθηκε, ήμασταν αδιάβαστοι. Όποιος μεταμορφώνεται τόσο εύκολα για το συμφέρον του, δεν είναι αξιόπιστος. Όποιος μεταμορφώνεται τόσο εύκολα σε γλοιώδες «σκουλήκι», για να γλιτώσει την τιμωρία του και να μην υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του, είναι βέβαιον ότι θα μεταμορφωθεί ξανά σε «φίδι» μόλις ισχυροποιηθεί …και τέτοιοι ήταν οι Γερμανοί Προτεστάντες. Την “πάτησαν” οι Έλληνες, αλλά μαζί μ’ αυτούς την “πάτησαν” και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι.

Δεν είναι δηλαδή μόνον οι Έλληνες θύματα της προτεσταντικής υποκρισίας και της σαξονικής σκληρότητας …Οι πάντες είναι θύματά τους …Όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί την “πάτησαν”. Έπρεπε από την αρχή να γνωρίζουν πού οδηγούνται τα πράγματα και να τα σταματήσουν τα γεγονότα πριν αυτά γίνουν επικίνδυνα. Ένα τέτοιο επικίνδυνο γεγονός ήταν η ενοποίηση της Γερμανίας. Δεν έπρεπε οι ευρωπαϊκοί λαοί να επιτρέψουν την επανένωση της Γερμανίας. Για την ασφάλεια της Ευρώπης και των λαών όχι μόνον δεν έπρεπε να επιτραπεί η ένωσή της, αλλά θα έπρεπε εξ’ αρχής να διαχωριστεί και η Καθολική Βαυαρία από την Προτεσταντική Πρωσία, που μετατρέπει τον γερμανικό κόσμο σε μια μόνιμα οπλισμένη “ωρολογιακή βόμβα”, η οποία επιτρέπει στους Προτεστάντες να απειλούν μονίμως ολόκληρη την ήπειρο.

Όμως, οι Ευρωπαίοι, παρασυρόμενοι από τα χαμηλότερα ένστικτά τους – και από τα “πακέτα” Ντελόρ—, δεν σκέφτονταν με βάση τη λογική και ήταν θέμα χρόνου να την “πατήσουν”. Έπρεπε όλοι τους να γνωρίζουν τις συνέπειες αυτής τους της επιλογής. Ήταν υποχρεωμένοι να τις γνωρίζουν, γιατί λίγες δεκαετίες πριν τις είχαν πληρώσει πανάκριβα σε αίμα και χρήμα. Έπρεπε να γνωρίζουν ότι δεν έπρεπε να επιτρέψουν ποτέ να “απελευθερωθεί” το πιο ανεγκέφαλο και αιμοβόρο “θηρίο” τής σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας. Έπρεπε να γνωρίζουν και να σέβονται τον πιο απλό κανόνα …Έναν κανόνα απολύτως εμπειρικό, ο οποίος είναι στα μέτρα και του πιο αφελή να καταλάβει. Ποιος είναι αυτός ο κανόνας; …Όταν αρχίζουν να ακούγονται γερμανικά στην Ευρώπη, είναι θέμα χρόνου ο “θρήνος” …Όταν αρχίζουν να ακούγονται γερμανικά εκτός Γερμανίας, τα ακολουθεί το σκότος και το Έρεβος.

Άκουγαν τους Γερμανούς να τους ζητάνε “συγνώμη” και να τους “κολακεύουν” και δεν καταλάβαιναν την παγίδα. Δεν καταλάβαιναν ότι, μόλις οι Γερμανοί κατορθώσουν να σε “γοητεύσουν”, το επόμενο που κάνουν είναι να σε “διατάξουν”. Δεν το κατάλαβαν όταν “μάτωνε” η Γιουγκοσλαβία. Δεν το καταλαβαίνουν ούτε τώρα, που “ματώνει” η Ουκρανία. Δεν το καταλαβαίνουν ούτε καν όταν “ματώνουν” οι ίδιοι. Διαλύθηκαν γίγαντες της Ευρώπης, όπως η Ιταλία και η Γαλλία, γιατί δεν κατάλαβαν ότι δεν μπορείς να γίνεις “συνέταιρος” με τη Γερμανία, χωρίς να σου επιτεθεί ύπουλα. Με “μέσον” περνάνε αυτά τα κράτη τους προϋπολογισμούς τους από τις Βρυξέλλες …Με την “αλληλεγγύη” του – μισάνθρωπου, σύμφωνα με τον Χέλμουτ Κολ – σακάτη τα λεηλάτησαν οι Γερμανοί. Η Ενοποίηση της Ευρώπης έγινε τελικά Φτωχοποίησή της και έφερε τον πλούτο που ονειρεύονταν οι Ναζί στη Γερμανία. Τώρα, ως πλούσιοι και ισχυροί, εκδικούνται όσους τους είχαν αντισταθεί στην προηγούμενη προσπάθειά τους …Σέρβους, Έλληνες, Ρώσους κλπ..

Η ιστορία “τρέχει” πλέον με εκπληκτικές ταχύτητες και είναι βέβαιον ότι η γενιά μας θα δει τρομερές εξελίξεις. Το παγκόσμιο σύστημα “τρέχει” σαν ανεξέλεγκτο “τραίνο”, που όλοι το περιμένουν πλέον να “καρφωθεί”. Οι σημερινοί επικυρίαρχοι του κόσμου είναι βέβαιον ότι δεν θα αντέξουν την πίεση της παγκόσμιας κοινωνίας και θα ηττηθούν στην αναπόφευκτη πλέον σύγκρουση μαζί της. Δεν είναι δυνατόν μια συμμορία ιδιωτών να φιλοδοξεί ότι θα πάρει στα χέρια της τον έλεγχο του Πλανήτη και να θεωρεί βέβαιο ότι – ακόμα κι αν το καταφέρει – θα μπορέσει να τον κρατήσει.

Οι προτάσεις του ΕΑΜ. Β΄εν συντομία:

Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

• Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ από τη Βουλή και επιλέγεται ανάμεσα στους ΑΡΙΣΤΟΥΣ της κοινωνίας.
• Απαραιτήτως Επιφανής Έλληνας και όχι απλά ένας κοινός πολίτης.
• Υποχρεωτικά ένας από τους διακριθέντες της κοινωνίας στον οποιονδήποτε επιστημονικό, καλλιτεχνικό ή κοινωνικό “στίβο” …εκτός του πολιτικού.

Εκτελεστική Εξουσία.

Πρόεδρος της Κυβέρνησης.

Ο Πρωθυπουργός ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ απευθείας από τον λαό με απόλυτη πλειοψηφία, ακόμα κι αν απαιτείται γι′ αυτό διπλή εκλογική διαδικασία.

Νομοθετική Εξουσία.

Βουλή και Βουλευτής.

• Ο Βουλευτής ΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ επί του συνόλου των πολιτών, οι οποίοι δεν στερούνται τα πολιτικά τους δικαιώματα.
• Το Σώμα των Βουλευτών να συντίθεται από 700 κληρωτούς βουλευτές τετραετούς θητείας. Η βουλευτική “αποζημίωση” ποτέ δεν θα ξεπερνά το μισθολογικό “μέτρο” της κοινωνίας και το οποίο είναι ο βασικός μισθός του ιδιωτικού τομέα, όπως αυτός καθορίζεται από τις ετήσιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Η ανανέωση του δυναμικού της Βουλής θα γίνεται κάθε χρόνο σε ένα ποσοστό περίπου 25%.
• Το Προεδρείο της Βουλής, το οποίο θα έχει συντονιστικό-γραφειοκρατικό και όχι ηγετικό ρόλο, πρέπει να συντίθεται από επαγγελματίες νομομαθείς – αποσπασμένους και άρα εν ενεργεία Ανώτατους Δικαστικούς για μία και μοναδική θητεία—, οι οποίοι όμως δεν πρέπει να έχουν δικαίωμα ψήφου.
• Αξιώματα εντός της Βουλής οι Βουλευτές δεν θα πρέπει να λαμβάνουν και ιεραρχίες δεν θα υπάρχουν. Οι πάντες ίσοι μεταξύ τους για το σύνολο της θητείας τους. Καμία εσωτερική ομαδοποίησή τους δεν πρέπει να επιτρέπεται για κανέναν λόγο και για κανέναν σκοπό. Θα πρέπει να είναι πάντα απομονωμένες “μονάδες” και να στέκονται ως άτομα “απέναντι” απ’ αυτό που κάθε φορά θα καλούνται να κρίνουν και να ψηφίσουν …Τόσο “σημαντικοί” όσο το απαιτεί ο ρόλος τους και τόσο “ασήμαντοι” όσο το απαιτεί η ασφάλεια της Δημοκρατίας.
• Καμία βουλευτική θητεία δεν θα πρέπει να γίνεται “εφαλτήριο” για καμία ειδική “καριέρα” …Ιδανικοί “Ανώνυμοι” …Ο μισθός τους αυτό θα το “υπογραμμίζει” και θα τους το “υπενθυμίζει” πάντα.

Δικαστική Εξουσία.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ Δικαστές απόφοιτοι της Ανώτατης Σχολής Δικαστών – εισαγωγή της στις Πανελλήνιες Εξετάσεις ως ξεχωριστή σχολή και όχι σαν “συνέχεια” των “βυσμάτων” της Νομικής Σχολής – διορισμένοι στο Σώμα με μόνιμο διορισμό.

Η ηγεσία των Δικαστών θα επιλέγεται από τα εσωτερικά όργανα της Δικαιοσύνης και μέσα από τις διαδικασίες που θα προβλέπει ο αντίστοιχος νόμος.

Η Βουλή με την ψήφο της θα επικυρώνει τον διορισμό της.

ΑΙΡΕΤΟΙ Εισαγγελείς με θητεία ανάλογη των δημοτικών και περιφερειακών αρχών. Υποψήφιοι σε εκλογικές διαδικασίες, οι οποίες θα διεξάγονται ταυτόχρονα με τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Απευθείας επιλογή του λαού, που δεν θα χρειάζεται την επικύρωση της Βουλής.

Ας προσπαθήσει κάποιος να σκεφτεί πώς και με ποιον τρόπο ένας ντόπιος ή ξένος παράγοντας θα μπορούσε να ελέγξει ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο θα “παραγόταν” από έναν τέτοιο Συνταγματικό Νόμο.

Προκαλούμε τον οποιονδήποτε Συνταγματολόγο να “ξεκλειδώσει” το σύστημα που προτείνουμε. (Μιλάμε για πραγματικούς Συνταγματολόγους και όχι για αγράμματους σκιτζήδες τύπου Βενιζέλου και Λοβέρδου).

Ας προσπαθήσει ο αναγνώστης να φανταστεί πώς θα ήταν σήμερα η Ελλάδα με έναν τέτοιο Συνταγματικό Νόμο.

Ας προσπαθήσει να σκεφτεί πού θα ήταν σήμερα τα “τζάκια” και πόσοι θα ήταν στη φυλακή …Οι Κωστάκηδες, οι Γιωργάκηδες, οι Αντωνάκηδες, οι Παπαδήμοι και οι Πικραμένοι, που, ως γνήσιοι δωσίλογοι – παιδιά δωσίλογων – μας κατέστρεψαν και μας παρέδωσαν λεία στους τοκογλύφους.

Ας προσπαθήσει ο αναγνώστης να σκεφτεί πόσο πολύ θα “άρεσε” ένα τέτοιο Σύνταγμα σε κτήνη όπως η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο Γιούγκερ, ο Μπαρόζο, ο Σαρκοζί ή ο Τρισέ

…Στους συνωμότες, δηλαδή, οι οποίοι, ελέγχοντας μερικούς προδότες, μας έβαλαν στο Μνημόνιο και μας κατέστρεψαν

…Στους εγκληματίες, οι οποίοι ευθύνονται για χιλιάδες θανάτους Ελλήνων …Πολλών χιλιάδων, εφόσον, εκτός από τους αυτόχειρες, θα πρέπει να υπολογιστούν κι αυτοί οι οποίοι θα ζούσαν σήμερα, αν τύγχαναν καλύτερης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε ένα σύστημα που “ξεχαρβαλώθηκε” εξαιτίας της λεηλασίας των τοκογλύφων.

….Στους σκληρούς δανειστές, που από τη σκληρότητά τους οι μόνοι που απαλλάχθηκαν ως δια «μαγείας» ήταν τα υπερχρεωμένα κόμματα.

…Αυτοί είναι οι πραγματικοί εγκληματίες της οικονομίας, οι οποίοι καταδίκασαν σε αργό θάνατο ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο και όχι μόνον την Ελλάδα

…Ερασιτέχνες και “μπακάληδες” μακελάρηδες είναι μπροστά τους οι Μιλόσεβιτς και Κάραζιτς.

…Συνειδητή γενοκτονία επιχείρησαν αυτοί οι “Επιστήμονες” εις βάρος όλων των λαών της Μεσογείου.

…Οι ίδιοι είναι αυτοί, οι οποίοι κρύβονται πίσω από την επιθετικότητα της Τουρκίας και του “Χαλιφάτου”, προκειμένου να εκβιάζουν και να τρομοκρατούν τους λαούς.

…Αυτοί είναι οι χρηματοδότες των “αποκεφαλιστών” της ΙSIS και οι κινηματογραφιστές τους.

…Οι ίδιοι είναι εκείνοι, οι οποίοι προκαλούν τα “κύματα” των λαθρομεταναστών, προκειμένου να ελέγχουν τα κράτη της Μεσογείου, που τα έχουν “αλυσοδεμένα” με συμφωνίες τύπου Δουβλίνου.

…Οι ίδιοι σκληροί και κατά κανόνα άθεοι Προτεστάντες σε αγαστή συνεργασία με το “κατακάθι” τής κοινωνίας του Ισλάμ. Επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα, που βύθισαν την ανθρωπότητα στους παγκόσμιους πολέμους.

Αυτά είναι εγκλήματα, που είναι θέμα χρόνου να πληρωθούν

Ο χρόνος μετράει πλέον αντίστροφα για τα σκουπίδια της ιστορίας.

Περιμένουμε να περάσει και η σειρά του αριστερού «κομμουνιστοδημοκράτη» Τσίπρα, για να ολοκληρωθεί η «παράσταση» της Democracy και θα τα «πούμε» με όλους τους ανθέλληνες φασίστες, όταν έρθει η ώρα.

…Δεν τελειώσαμε ακόμα μαζί τους …λέμε.

Άρθρο του Παναγιώτη Τραϊανού
Πηγή: www.eamb-ydrohoos.blogspot.com